Prof. Dr. Kemal İnat

Amerikan Temsilciler Meclisi’nin 29 Ekim gibi sembolik bir günde Türkiye’ye karşı açık bir şekilde “düşmanca” iki tasarıyı kabul etmesiyle birlikte Türk-Amerikan ilişkileri yeni bir dip noktasına ulaşmış oldu.

​Son haftalarda Suriye cephesi, bir yandan Türkiye’nin Barış Pınarı Harekâtı ve sonrasında ABD ve Rusya ile imzaladığı protokoller diğer yandan DEAŞ lideri Bağdadi’nin öldürülmesi ile birlikte hareketlendi.

“Müttefikimiz” Almanya’nın, Türkiye’nin PKK/YPG terör örgütüyle mücadelesinde Türkiye’den çok bu terör örgütüne yakın durduğuna maalesef defalarca şahitlik ettik.

Türkiye-Rusya ilişkileri son yıllarda çok önemli dönüm noktalarından geçti.

Barış Pınarı Harekâtı’nın farklı cepheleri olduğunu önceki yazılarda yazmıştık.

Türkiye’nin Suriye’de terörle mücadelesinden rahatsız olan Batılı devletler birbiri ardına Türkiye’ye karşı yaptırım kararları açıklıyorlar.

Fırat’ın doğusunda PKK/YPG terör örgütüne yönelik Barış Pınarı Harekâtı başarılı bir şekilde devam ediyor. Terör örgütü de yine kendisinden bekleneni yapıyor ve doğrudan sivilleri hedef alan roket ve havanlarla saldırıyor. Bu yazının yazıldığı saatlerde sivil şehitlerimizin sayısı maalesef yediye yükselmişti. Ama “müttefiklerimizin” olduğu Batı’da terörün bu sivil kurbanlarını gören yok.

Amerikan Başkanı Donald Trump’ın Türkiye’nin askerî operasyonunun önünü açmak için operasyon yapılacak bölgelerdeki Amerikan askerlerini çekme kararı Türk-Amerikan ilişkileri açısından olduğu kadar Türkiye’nin Suriye politikası ve ABD’nin Orta Doğu politikası açısından da çok önemli bir karar.

Irak’ta üç gündür devam eden gösterilerde, bu yazının yazıldığı saatlerde ölü sayısı 28’e yükselmişti. Halk sokağa çıkma yasağına rağmen gösterilere devam ediyor. Yolsuzluk, kamu hizmetlerinin yetersizliği, işsizlik ve yaygın yoksulluk göstericilerin temel şikâyetlerini oluşturuyor.

Ülkelerin dış politikalarının yönü ile ekonomik kapasiteleri arasında çok yakın bir ilişki söz konusudur.

​Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Fırat’ın doğusunda oluşturulması planlanan güvenli bölgeye Suriyeli mültecileri yerleştirme planı konusunda yeni açıklamalarla birlikte gündem oluşturmaya ve hem ABD hem de Avrupa ülkeleri nezdinde baskı kurmaya çalıştığı görülüyor.

​Avrupa, İran krizinde artık açık bir şekilde ABD’nin safına mı geçiyor? Öncelikle İran krizi kavramını kullandığımızda neyi kastettiğimizi ortaya koyalım.

Suudi Arabistan petrol şirketi Aramco’nun tesislerine yapılan saldırıyla birlikte İran’ın ABD ve Suudi Arabistan ile ilişkileri kritik bir aşamaya geldi.

Ankara’da yapılan üçlü Suriye zirvesinin en önemli sonucu anayasa komitesinin oluşturulması önündeki pürüzlerin giderilmesi oldu.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın mülteciler üzerinden Avrupa’ya yaptığı uyarılar bazı AB ülkelerinde ciddi bir endişe uyandırmış.

Bu soruları çok duyar olduk. Türkiye’nin Irak topraklarında ne işi var? Türkiye’nin Suriye’de ne işi var?

​Kürt anaları ve babaları isyan ediyor. Kime isyan ediyorlar? En değerli varlıklarını, evlatlarını çalan PKK’ya.

Hafta sonu Almanya’da iki eyalette (Brandenburg ve Saksonya) gerçekleştirilen seçimler Avrupa siyasetinin yönü açısından önemli işaretler veriyor.

​Mesele Türkiye ile ilişkiler olunca Washington’un kafasının uzun zamandır karışık olduğunu biliyoruz.

​Şehit haberleri Türkiye’nin canını yakmaya devam ediyor. Kuşkusuz en fazla yangın, oğlunun şehit haberini alan ailelerin hanelerinde yaşanıyor.