Prof. Dr. Ramazan Ayvallı

“Ehl-i Beyt”i sevmek, her mümine farzdır; onlara kıymet vermek, saygı göstermek her Müslümânın vazîfesidir. Bunlarda Resûlullah’ın zerreleri vardır.

Peygamber Efendimizin temiz ve mübârek kanını taşıyan seyyidler ve şerîfler, İslâm memleketlerinin birçok yerinde yaşamaktadırlar. Her birisi güzel ahlâk nümûnesidir...

“Ramazan-ı şerîf ayındaki oruçlardan sonra, en fazîletli oruç, Muharrem ayının orucudur. Farz namazlardan sonra en fazîletli namaz gece namazıdır.”

Bütün ibâdetlerde ve dînî faâliyetlerde kamerî aylar esâs alınır. Hac, oruç, kurbân ve bayram günleri, hep kamerî aylara göre tespit edilir.

Mübârek geceler: 1 Muharrem Gecesi, Aşûre Gecesi, Mevlid Gecesi, Regâib Gecesi, Mi’râc Gecesi, Berât Gecesi, Kadir Gecesi, Ramazân Bayramı Gecesi, Arefe Gecesi ve Kurbân Bayramı Gecesi...

Bir kimse Hazret-i Alî Efendimize (radıyallahü anh) şöyle bir suâl sorar: "Ramazandan sonra hangi ayda oruç tutmamı tavsiye edersiniz?"

“Doğrusu, Allah katında ayların sayısı, Allah'ın gökleri ve yeri yarattığı gündeki yazısına göre, on iki olup, bunlardan dördü harâm [hürmetli] aylardır."

İlk insan ve ilk Peygamber olan Âdem aleyhisselâma, Allahü teâlâ tarafından vahyedilen sahîfelerde, dîn ve dünyâya âit bilgiler mevcuttu...

Edirne bir ilim merkezi, medreseler (üniversiteler) şehriydi. 1700 senesinde, Edirne 350 bin nüfûsu ile dünyânın en büyük birkaç şehrinden biriydi.

Bir kısım şehirler vardır ki onlar anıldıkları zaman, hemen oralarda yaşayan bazı büyük âlim ve velîler hâtıra gelir; bu şehirler âdetâ onlarla özdeşleşmişlerdir.

"Bu, bizim dedelerimizin kuyusudur. Burada bizim de hakkımız var. Üstelik senin bir tek oğlun var. Eğer bizim teklîfimizi kabul etmezsen, sen bizimle başa çıkamazsın."

İbrâhim aleyhisselâm, Nemrud'un ateşinden kurtulunca, "Yâ Rabbî! Bana sâlihlerden bir çocuk ihsân buyur" diye duâ etti. Allahü teâlâ, ona Hazret-i İsmâîl'i müjdeledi.

"Ümmetim[in âlimleri], hiçbir zaman dalâlette icmâ yapmazlar. İhtilâf olunca sivâd-ı (sevâd-ı) a'zama [Ehl-i sünnet âlimlerinin ekseriyetinin bildirdiği yola] tâbi olun."

İmâm-ı Rabbânî hazretleri buyurdu ki: "Bir hüküm üzerinde, dört hak mezhebin hükümleri arasında icmâ hâsıl olursa, bu icmâya da inanmak lâzımdır, inanmayan küfre girer."

İslâmiyeti doğru olarak anlamak ve yaşamak için "Edille-i Şer'iyye"nin dördüne de ihtiyaç vardır. Hele dînin ikinci temel kaynağı olan "Sünnet"ten müstağnî kalmak mümkün değildir.

Kur'ân-ı kerîm kendisine indirilen Peygamber Efendimiz, âyet-i kerîmeleri açıklamayacak olsaydı, Allah'ın âyetlerinden murâd-ı İlâhînin ne olduğu tam anlaşılamazdı.

“Ey kardeşim! Bir kişinin, sana ihtiyâcı olsa, sen de o ihtiyâcı gidersen, Allahü teâlâ da, senin yetmiş türlü dünyâ ve âhiret hâcetini giderir."

“Dîn kardeşinin bir işini yapana binlerce melek duâ eder. O işi yapmaya giderken, her adımı için bir günâhı affolur ve kendisine kıyâmette nimetler verilir.”

Gelmiş-geçmiş bütün Peygamberlerin getirdikleri ahkâm-ı dîniyyede dînin, nefsin, aklın, neslin, mâlın ve benzeri değerlerin korunması öngörülmüştür.

Eğitimden maksat “iyi fert”, “iyi âile”, “iyi cemiyet” meydâna getirmek, yani "iyi insan"[orijinal ismiyle de "insân-ı kâmil"] meydâna getirmektir.