Prof. Dr. Ramazan Ayvallı

Eğitimde işin esâsı, hem kendisine faydalı, hem de âilesine, milletine, vatanına ve hattâ bütün insanlığa faydalı birer unsur meydâna getirmektir...

İslâmiyet, ahlâk ve ilme en büyük kıymeti verip, câhilliği ve ahlâksızlığı reddeder. Onun için her anne ve baba, çocuğuna ilmî, ahlâkî ve dînî görevlerini öğretmelidir...

Ana-babasına, duâ isteyenlere ve bütün Müslümânlara; bundan sonra da Resûlullâh Efendimizin mübârek yüzüne karşı durup duâ etmelidir...

"Yâ Resûlallâh! Sen, hem şefâat eden ve hem de şefâatı kabûl olunansın. Makâm-ı Mahmûd senin için va'd edilmiştir... Bizler senin huzûruna geldik..."

Fahr-i Kâinât Efendimiz, bir hadîs-i şerîfte buyurdular ki: "Kim, vefâtımdan sonra beni ziyâret ederse, beni hayâtta iken ziyâret etmiş gibidir."

Her tavâfdan sonra, Mescid-i Harâm içinde iki rek'at tavâf namâzı kılmak vâciptir. Makâm-ı İbrâhîm'de kılmak efdaldir. Kerâhet vakti ise, namâz ertelenir.

İhrâm için birtakım hâzırlıklar yapılır. Bunların bir kısmı yolda ve mîkât mahallinde yapılabilirse de, bâzılarını daha yola çıkmadan önce evde yapmalıdır...

Telbiye "Lebbeyk, Allahümme lebbeyk, lebbeyke lâ şerîke leke lebbeyk, innel-hamde ven-ni'mete leke vel-mülke lâ şerîke leke" diyerek yapılır...

Hanefî mezhebine göre, gücü yeten Müslümânlara, ömürlerinde bir defa olmak üzere, "Hac" ibâdeti farz, "Umre" ibâdeti ise sünnet-i müekkededir.

"Îmânın Şubeleri" tabîrinin "Îmânın grupları, kıt'aları, fırkaları, parçaları, dalları, bâbları, nev'leri, cüzleri, hasletleri" gibi karşılıklarını görüyoruz...

"Îmân, yetmiş küsûr veya altmış küsûr şubedir. O şubelerin en fazîletlisi, 'Lâ ilâhe illallah' demek, en aşağısı da, yoldan eziyet veren şeyi gidermektir..."

Hicret etmek şartıyla bîat etmek, sonra da âilesini, mâlını, mülkünü terk ederek tek başına Medîne'ye hicret etmek fevkalâde kıymetli bir amel olmuştur...

"Müslümân, dilinden ve elinden, Müslümânların selâmette oldukları, emîn oldukları kimsedir. Muhâcir de, Allah'ın yasak ettiklerinden kaçan kimsedir."

Peygamber efendimiz buyurdu ki: "Kalb doğru olmayınca, îmân doğru ve müstakîm olmaz. Dil doğru olmayınca da, kalb doğru olmaz..."

Olgun bir mü'min olabilmek, Allahü teâlânın rızâsına kavuşabilmek için, îmândan sonra güzel amellerde bulunmak kaçınılmaz vazîfelerimizdendir.

Resûlullahın doğumuyla âlem, yeniden hayât buldu. Nasıl ki maddî güneş, her tarafı aydınlatıyorsa, o ma'nevî güneş de her tarafı tenvîr etti...

Sevgili Peygamberimiz, Hicretten 53 sene önce Rebîul-evvel ayının onikisinde Pazartesi gecesi, sabâha karşı Mekke-i Mükerreme'de doğmuştur...

Resûlullah efendimiz, Kâbe'yi tavâf etti. Tavâf sırasında Kâbe-i şerîfdeki putlar, elindeki değnekle işâret ettikçe ve dokundukça devriliyordu!..

Müşriklerin azılıları, Ebû Süfyân'a hakâret ettiler. Hattâ İslâm ordusuna karşı çıkmak için, acele hazırlığa başladılar. Fakat bunların sayıları çok azdı...

Ebû Süfyân ve yanındakiler, korku ile mücâhidlerin arasından geçerek sevgili Peygamberimizin huzûr-i şerîflerine geldiler. Kâinâtın Sultânı, onları güzel karşıladı...