Prof. Dr. Ramazan Ayvallı

Mi'râc hadîslerinde sevgili Peygamberimiz, “Yükseğe çıkarıldım” buyurduklarından, bu hâdise “mi'râc hâdisesi” diye anılmıştır.

Tövbe; "harâm, günâh işledikten sonra, pişmân olup, Allahü teâlâdan korkmak, bir daha yapmamaya karâr vermek” demektir.

Mübârek aylar, asliyetimize, kendimize dönüş için, günâhlardan, kusûr ve kabâhatlerden tevbe ve rücû’ için çok önemli fırsatlardır.

Halkımız arasında “Üç Aylar” diye anılan “Recebü’l-ferd”, “Şa’bânü’l-muazzam” ve “Ramazânü’l-mübârek”in, İslâm dininde özel yerleri vardır.

Mübârek geceler, günler ve aylar, aslında bizler için çok büyük birer fırsattır; çok büyük kazançlara vesîle olan zamanlardır.

İslâmiyette, güneş yılının ayları içinde sayılı herhangi bir mübârek gün yoktur. Doğum günü ve mübârek geceler, hep hicrî yıl ile kutlanır.

Cenâb-ı Hak, hepimize, bu mübârek üç ayların feyiz ve bereketlerinden lâyıkı vechile istifâde etmeyi nasip buyursun...

Dünkü makâlemizde zikrettiğimiz “îmânın şubeleri”ne dâir hadîs-i şerîf hakkında, bugün birkaç kelime daha yazmak istiyoruz...

Bazı hadîs-i şerîflerde “îmânın şu’beleri” diye bir ta’bîr geçmektedir; bu ne demektir? Bugün ve yarınki bu konuyu ele almak istiyoruz inşallah.

Resûlullah Efendimiz buyurdu ki: “Akıllı kimse [akıllı Müslümân], kendisini hesâba çekip ölümden sonrası için hâzırlık yapan kişidir”

Akıp giden zamân içerisinde, bize emânet edilen ömrümüzü tamâmlamaktayız. Aslında bizler, Allahü teâlânın lutfettiği çok büyük ni’metlere sâhibiz.

Sevgili Peygamberimiz buyurdu ki: “İki [büyük] ni’met vardır ki, insanların çoğu bunlarda hep aldanırlar. Bunlar: Sağlık ve boş vakittir.”

Zaman en büyük sermâyedir. Dünyâ ve âhiret saâdetini kazanmak, bu sınırlı zamânı iyi kullanmaya bağlıdır.

En fazla hadîs-i şerîf rivâyet eden sahâbîler: Ebû Hüreyre, Abdullah bin Ömer, Enes bin Mâlik, Hazret-i Âişe, Abdullah bin Abbâs, Câbir bin Abdullah, Ebû Said el-Hudrî...

Abdullah İbn-i Amr İbnil-Âs (radıyallahü anhümâ) gibi, Peygamberimizden özel izin alarak hadîs-i şerîfleri yazan Sahâbîler vardır...

“Şunu yapan Cennete girer”, “şunu yapan Cennete girmez”, buyurulan bazı hadîs-i şerîfler var. Bunları nasıl anlamalıdır?

Muteber kitaplarda geçen "Şunu yapanlar, mü'min (veya bizden) değildirler” hadîs-i şeriflerini nasıl anlamalı?..

“Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarında uydurma hadîs var” diyenler fırak-ı dâlle mensûbu, bid’at ehli olan, Ehl-i Sünnet olmayan kişilerdir.

“Hadîs-i Mütevâtir” denilen hadîs-i şerîflere muhakkak inanmak ve gereğini yapmak lâzımdır. Bunlardan birine bile inanmayan kimseler kâfir olurlar.

Sekiz yüz bin hadîsi râvîleri ile, senedleri ile birlikte ezber bilene “Hâkim” veya “Hadîs imâmı” yâhûd “Hadîs müctehidi” denir.