Rahim Er

Papa, Vatikan'dan Hıristiyan âlemine çağrıda bulunarak Müslümanlarla birlikte bir gün oruç tutmalarını istedi ve ramazanın bu son cumasını "dua günü" ilân etti. Çağrıya Ermeni patriği Mutafyan'dan da müsbet cevap geldi.

Önce YÖK, büyük sorumluluk yaşayacak. Sonra da -masasına geldiği takdirde- Cumhurbaşkanı A. Necdet Sezer. Türkiye gündeminin kaçıncı sırasında olursa olsun şu gün için en önemli madde İstanbul Üniversitesine rektör tayinidir.

Prag denince bir de bir okuyucumuzu hatırlarız; onu ve bize yolladığı kartpostalları. O Kartpostallardaki Prag'da çatılar karlarla kaplıydı. Okuyucumuzla internet ortamında tanışmıştık; Türkçe'yi kendi kendine öğrenmişti; ihtimal ki yabancı lisanını geliştirmek için yazıyordu. Sovyet tankları, 1968'de Çekoslovakya'nın başşehrine girdiğinde kış değil bahar vardı.

Prag denince hep o kızıl işgali hatırlarız; Başbakan Dupçek, demokrasiye yönelince SSCB, 1968 baharında tanklarla Çekoslovakya'nın başkenti Prag'a girmiş, dünyanın gözü önünde Dupçek'i alaşağı ederek hapse koymuştu. Artık Çekoslovakya da Sovyetler Birliği de yok. Birincisi 'Çek' ve 'Slovak' Cumhuriyeti diye ikiye ayrıldı. İkincisi zaten eşyanın tabiatına aykırı olduğu için yıkıldı. Ayrılıktan sonra Prag, Çek Cumhuriyeti'nin merkezi olarak kaldı.

Hemen her sene yapılır; bu sene de bekleyebiliriz. Ramazan ayında cinayetlerde, trafik kazalarında, hırsızlıkta, dolandırıcılıkta... kısacası adli, ahlâkî ve sosyal çürümeğe ilişkin vak'alarda diğer aylarla mukayese edilmeyecek ölçülerde düşmeler olduğu açıklanır. Tesbiti mümkün olmayanlar da var. Mesela yalan; bu ay daha az söyleniyordur. Kavgalar, aile içi münakaşalar bu ay yok gibidir.

Rauf Denktaş, Klerides'i adada yüz yüze görüşmeye davet ettiği mektupta unvan kullanmamıştı. İki lider, 4 yıl sonra 4 Aralıkta bir araya geldiler. Buluşma mekânları Yeşil Hat üzerindeki bir ev oldu. BM temsilcisi de Soto da müşahid sıfatıyla oradaydı.

Arjantin, bir güney Amerika ülkesi. 150 milyar dolar dış borçla olumsuz anlamda dünya birincisi. Veya dipteki ülke. Enflasyon almış başını gitmiş. Tarihi bir karar öncesinde. Amerikan dolarına geçmekle devalüasyon arasında gidip geliyor.

11 Eylül tecavüzünden sonra Başkan Bush, Filistin'in devlet olarak tanınması gerektiği mealinde bir demeç vermişti. Sonra kısa aralıklarla bu fikrini tekrarladı. Üsame bin Ladin, kök olarak Filistinliydi; konuşmalarında da sık sık Filistin halkının mazlumluğuna dikkat çekerek eylemlerinin haklılığına gerekçe gösteriyordu. George W. Bush muhtemeldir ki o ve onun gibi düşünenlerin elinden bir kozu almak istemekteydi.

AB ordusu, Powell'ın ziyareti, Denktaş-Klerides mücadelesi, İsrail-Filistin gerginliği, Irak ve dolayısıyla Kuzey Irak ve elbette Musul ve Kerkük ve Afganistan. Zorlu bir zaman dilimine giriyoruz.

Daha evvel de birçok kereler yazdık. Alfabe batıdan ve doğudan sıkıştırılmakta. Batıdan internet kaynaklı zorlama var.

'Salkım Hanım'ın Taneleri' filmleşeli iki yılı geçmiştir herhalde. TRT'de gösterilmesi de bir ayı aştı. Romansa 12. yılına giriyor. Bu kadar zaman sonra Yılmaz Karakoyunlu vatan hainliği ithamına muhatap. Şu ihanet, hain gibi kelimeleri kullanmakta son derecede dikkatli olmak lazım. Bunlar bir kimseye denebilecek en son ve kurşuna eş sözlerdir.

Tuncay Özilhan'ın konuşması, şeklen TÜSİAD'ı bağlasa bile bütün zenginler kulübünün aynı fikirde olabileceğini sanmıyoruz. Açıklama herhalde başkanın makamındaki ömrünü zedelemiştir. Rauf Denktaş'ın cevabı hayli sarsıcıydı. Her şerde bir hayır var. Böylece Denktaş'ın tarihi zaruret arz eden bir ufuk turu yaptırma imkânı doğdu.

Kıbrıs, hiçbir zaman Yunanlıların olmamıştır. Buna mukabil asırlarca Türk hakimiyetinde yaşadı. Orası eski bir Türk toprağı. Dini açıdan alakamız daha da eski. Müslümanlar, zaman zaman adaya girmişlerdir. Nitekim Sevgili Peygamberimiz'in -aleyhisselam- süt halası Kıbrıs'a yapılan seferlerden birine iştirak etmiş ve orada vefat etmiştir. Türbesi Rum kesimindedir.

Şişli bölgesinden başlayan yüzde elli iyimserliği dalga dalga bütün yurda yayılmakta. Sevinçliyiz. Bir tahmin tutmuş, iyimserlik galip gelmiştir.

Muasır idi, asrî oldu. Derken çağdaş dendi. Bazıları için o da yetmedi. Onlar, 'çağcıl' diyorlar. Ama tutacağını sanmıyoruz. Hiç sevimli değil. Hayli kekre. 'Muasır medeniyet seviyesi' diye konuşulurken, 'çağdaş medeniyet' denmeye başlandı. 'Çağdaş uygarlık'la yarıştılar o daha fazla tuttu. Ortak aklın neyi benimseyip, neyi görmezlikten geleceği, neyi reddedeceği, neyi saklayacağı önceden hiç de belli olmuyor.

Son İGDAŞ faturalarını alanlar, şaşırdılar. Sanki vatandaş sıcak günlerde tabiî gaz tüketmiş gibi rakamlar anormal. İSKİ öyle, TEK öyle. TELEKOM ve diğerleri hep öyle...gaz, su, elektrik, telefon ve cep telefonu şirketleri aboneyi ezip duruyor.

2001 başlarıydı; CRR'de Turizm Bakanlığı'nın bir resepsiyonu vardı. Salona girdiğimizde iğne atılsa yere düşmeyecek bir kalabalıkla karşılaştık. Kadınlı-erkeli davetlilerin siyah giysileri, geceye daha bir koyuluk katmıştı. Kokteyl devam ediyordu; Turizm Bakanı Erkan Mumcu, bizi görünce sıcak bir ilgiyle yaklaşıp kucakladı ve "size minnettarım" dedi.

Uğur Arslan ismindeki televizyoncuyla tanışmıyoruz.. Bir kere bile kanuşup görüşmüşlüğümüz yok.

Köyler bittikten, köyler kalmadıktan, köyler terk edildikten sonra köy kavgası başladı. Kim bilir belki de bu geçim darlığından sonra tersine göç başlayacak ve köyler yeniden şenlenecektir. Siyasetteki çekişme o şenliğin işareti olabilir mi? Köy denilen ne Kadıköy, ne de Mecidiyeköy. Mevzubahis olan Anadolu köyleri.

Şu bizim çocuklar aslında mahcup insanlardır. Onlar, yalan söylemeyi bilmezler. Yürekleri bu ülke ve bu ülke insanının yüksek değerleriyle doludur.