Rahim Er

Sultan Abdülhamid Han, 31 Mart Vak’asından sonra 27 Nisan 1909’da iktidardan devrilerek ailesinin bir kısım mensuplarıyla birlikte Selanik’e sürgün edildi.

Rumeli’nin birliğini Anadolu’dan evvel kurmuştuk. Ancak kaybetme faciasını da önce Rumeli’de yaşadık. Diyarbakır, Anadolu’daki medeniyet merkezlerimizden biri olduğu gibi Üsküp de Rumeli’deki medeniyet merkezlerimizdendir. Üsküp’ü bizden koparanlar, şimdilerde de Diyarbakır’ı koparma ihanetindeler. Üsküp’ün kaybı anlaşılırsa Diyarbakır ve onun şahsında bütün o iklim anlaşılır. Bölücü, dinle-imanla alakasız Kürtçülere anlatılacak bir şey yoktur. Samimi Müslüman Kürtler içinse bu makalede çok ibretlik gerçek vardır. Üsküp’ü şüphesiz ki en iyi anlatacak kalem, kendisi de evlad-ı fatihan torunu olan Üsküplü Yahya Kemal Beyatlı’dır.

Evvela şunu belirtelim ki şahısçılık, şuculuk-buculuk yapmak gibi bir niyetimiz yoktur. Bir devrin devlet adamını, kendi zamanından koparıp yaşadığı çağdan geriye veya ileriye doğru bir başka isimle çatıştırmak da doğru değildir. Her vak’a ve o vak’aların failleri kendi zaman, zemin ve şartları içinde değerlendirilir. Kıymet hükmü buna göre verilir.

Devlet-i ali Osman’da idari taksimat karye, köy, nahiye, kaza, sancak, vilayet, eyalet şeklindeydi.

ABD ve onun peşine takılan devletler, gelecek zamanlarda çık kınanacak bir ayıba imza atmaktalar:

Alparslan Türkeş, 1965 yılında Hindistan’daki mecburi diplomatik görevinden dönünce Türk siyasetinde hitabet ve nükte ustası Osman Bölükbaşı’nın CKMP-Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi’ne kaydoldu. 9 Şubat 1969’da Adana’da yapılan büyük kongre ile de CKMP’nin adı, MHP-Milliyetçi Hareket Partisi yapıldı ve Türkeş de “Başbuğ Türkeş” nidaları arasında genel başkanlığa seçildi. O günlerdeki heyecanı bugün de hatırlıyorum. Adana Erkek Lisesi’nde talebeydim. Başbuğ Türkeş’in elini de ilk defa o günkü Adana’nın en iyi oteli olan Pehlivan Palas’ın balkonunda sıkmıştım.

Diğer kavimlerle olduğu gibi Türklerle Rumlar, Türk bayrağı altında birlikte yaşayıp, birlikte üretip, birlikte paylaştılar. Bu ortak hayat, 5 asır sürdü. Sonra Rumlar, Sömürgeci Avrupa devletleri tarafından istiklal için kışkırtıldılar. Kışkırtanların derdi Rumların bağımsızlığı değil, kendi menfaatleriydi. Rumlar, bugünkü tabirle taşeron olarak kullanıldılar.

Bugün artık seçmen yaşına erişmiş çok kimse, o günleri hatırlamaz; olgun yaştaki çok kimseyse bugün gibi hatırlar: 12-13 yıl kadar önceydi; Tayyip Erdoğan Başbakan, AK Parti de Hükûmetti ama 27 Mayıs’la inşa edilen, 12 Mart’la yenilenen, 12 Eylül’le güçlendirilen, 28 Şubat’la azgınlaşan vesayet unsurları, o gün de işbaşındaki tek parti hükûmetine rağmen buyurgan bir şımarıklıkla kendilerini iktidara ortak; ondan da ötesi iktidarın üstünde görerek bağlı oldukları merkezlerden aldıkları talimatla bir defa daha iktidarı şekillendirme peşindeydiler.

Dünkü makalemizde her cephesiyle ve gayet tafsilatlı bir şekilde Venezuela’yı ve bu devletin başkanı Nicolas Maduro Moros’u anlattık. Etraflı malumat, bir ihtiyaçtı zira dün de temas ettiğimiz gibi bizde orta ve Latin Amerika tanınmıyor. Yine dün de yazdığımız gibi aramızda inanılır haber kanallarının olması gerekir. Şu gün bile aldığımız veya okuduğumuz bilgiler, ne kadar sağlıklıdır belli değil.

Emperyalistlerin “Küçük Venedik” anlamında “Venezuela” adını verdikleri memleketin resmî ismi “Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti”dir. Burası, bir Güney Amerika ülkesidir. Nüfusu 32 milyona yakın ve yüzölçümü 900 bin km2’yi aşkındır. En fazla petrol ihraç eden 5 devletten biri ve dünyada en yüksek miktarda petrol yataklarına sahip birinci ülkedir.

Ortalıkta Şarki Türkistan’a dair iç içe geçmiş doğrular, yanlışlar ve dolayısıyla bilgi kirlilikleri var...

CHP, 31 Mart için, 1.319 belediye başkan adayı gösterecekken henüz bu sayının yarısı bile olmayan 628 aday açıklamış bulunuyor.

Amerikan askeri, 27 Kasım 2015’ten bu yana Suriye’de olduğu hâlde ne DEAŞ ve ne de bir başka terör örgütü tarafından saldırıya uğramışlığı var.

O yıllar, yirmi dört saat içinde 20-25 gencin katledildiği kara günlerdi. Şiddetli şekilde sol-sağ kavgaları yapılıyordu. Aslında herkes, durduğu yerden Türkiye’yi kolluyordu ama bunun böyle anlaşılması Basra harap olduktan çok seneler sonra anlaşılacaktı.

Turgut Özal ile Muhsin Yazıcıoğlu’nun ölümleri üzerindeki şüpheler, dava süreçleri ve nihayet adli takibatta çıkmaza girilmesi itibarıyla haklarındaki davalar birbirine benzer.

İstanbul’da Topkapı surlarından içeri girildiğinde ilk karşılaşılan semtin adı “Şehremini”dir. Kelimenin aslı Şehr Emini, yani şehrin, beldenin emanet edildiği insan demektir.

Yolum dün bir muhtarlığa düştü. Şu günlerde iki kişi, her nerede ve hangi sebeple bir araya gelirse gelsin hayat pahalılığını konuştuğu gibi bizim kısa sohbetimiz de bu mevzu üzre oldu.

ABD Başkanı Donald Trump, önceki akşam fırsatını yakalayınca yine bir Tweet atmıştı. İlgili bakanlarla danışmanların bile haberi olmadan atılan bu Tweet, Türkiye’yi atağa kaldırdı.

Donald Trump, attığı yeni Tweet’iyle bir kere daha tartışmaların odağı oldu. ABD Başkanı, 14 Ocak’ta TS ile saatler 02.00’ye yaklaşırken şunu diyordu:

Şiddetin de nefretin de ötekileştirmenin de her çeşidi kötüdür. Aslında şiddet, diğer ikisinin birden kendinde toplamıştır. Şiddet, nefret duygusunun harekete dönüşmüş, ötekileştirme de nefretin lisana dökülmüş hâlidir.