Seçkin Başkan

​Hakan çaresiz bir şekilde koltuklardan birine oturdu. Ukala bir tavırla baktı ailesine!..

Başına kötü bir şey geldiğini tahmin edebiliyor ama bunun irdelemesini yapamıyordu.

Necile Hanım yaklaşık bir saattir duyduğu tedirginliği belli etmemeye çalışıyordu!..

Esra iyice havaya girmişti. Sanki başka bir insan gelmiş gibiydi yerine.

"Çocuklar güzel bir sofra donatın bize. Misafirim benim için kıymetlidir..."

Kadir Sönmez iri yapılı bir adamdı. Fazla kilolarının etkisiyle sık nefes alır, sürekli terlerdi.

Genç adam el sallayarak uğurladı kız arkadaşını. Eve girmeye korktuğunu hissediyordu...

Necile Hanım donup kalmıştı. Şaşkın gözlerle süzdü ailesini. Cahit Bey ise gülümsedi...

Genç kızın her söylediği sözün ardından buz gibi bir hava esiyor, bir şok yaşanıyordu...

Hakan’ın oturduğu eve gelmişlerdi. Arabayı park ettiler. Birlikte kapıya doğru ilerlediler.

Dilek kaşları çatık bir şekilde çalıştırdı motoru. Araba sarsılarak hareketlendi, ileri fırladı!..

"Hafta sonunda birlikte olabiliriz. Ders çalışmaya gidiyorum arkadaşıma diyerek çıkabilirim evden!"

Esra, heyecan ve merakla bakındı etrafına. Hızlı adımlarla durağa doğru yürüdü...

Cahit Bey elini cebine atarak cüzdanını çıkardı. İçindeki bütün parayı alıp hanımına uzattı...

Esra anahtarıyla kapıyı açtı. Tedirgin bir şekilde dinledi etrafı. Oldukça geç kalmıştı.

Tayfun gözlerinin içi gülerek bakıyordu karşısında mahcup bir tavırla önüne bakan kıza...

Esra durağa doğru yürüdü. Arkasından yaklaşan ayak seslerini dikkatle dinliyordu bu arada...

Onların gayesi, çocuklarına doğru bir evlilik yaptırabilmek ve onların mutluluğuyla mutlu olmaktı…

Tahsil hayatına noktayı koyan genç kız, görenleri hayrete düşürecek bir lüksün ve savrukluğun içindeydi...

Hakan genç kızın yanındaki sandalyeye oturdu. Yumuşak bir ses tonuyla konuşmaya başladı...