Ümit Aktan

Şenol Güneş hata yaptı. İlkinde Sergen Yalçın'a güvenerek, ikincisinde Emre Aşık'a güvenerek..

Hakemlik müessesesinin üstünde kara bulutlar dolaşıyor. Daha doğru bir deyimle bir süredir ayakları birbirine dolaşıyor

Ligde A.Sebat maçından bu yana gol yemeyen G.Saray, "mahkûm" olduğu Olimpiyat Stadı'nda ilk defa kura atışını kazandı ve rüzgârı arkasına alarak başladı.

Maç boyunca elle tutulur bir haldeydi asırlardır süren komşuyla aramızdaki gerginlik. Onlar bunu oyuncularıyla da, tribünleriyle de sahaya taşımışlardı.

*Bir boksörün bir kuyuya attığı taşı çıkarmaya çalışan kırklarca akıllı da çıldırmak üzere... *İnönü'de kulübe ve koridor terörü basın tribününe yapılan işkencenin üstünü örtmek üzere...

G.Saray'ı ilk defa bu kadar yakından gördüm. Hakan Şükür kirli sakal bırakmış, Bülent'in saçları iyice uzamış, Sabri'nin ise bıyıkları terlemiş çoktan.

Bana zorla "ben demiştim" dedirtiyorlar.

Topun yuvarlak olmadığı maçlardan biri oynanıyordu.

Kaleci ilk yan topta çapını, defansın ortası ise direkte patlayan ilk ortada sıkıntısını belli ediverdi.

Haftada bir maçı anlatıyorum ve anlattığım maçtan hiçbir şey anlamıyorum. O nedenle sonradan tekrar izliyorum.

G.Saray'da belli ki; birşeyler "değişmeye" başlamış. Aslında hafta içinde Terim'in dediği gibi "Değişmeye değil, gelişmeye" başlamış.

Şenol Güneş hata yaptı... Daha doğrusu hata yapma hakkını kullandı...

Bazı asansörler vardır, siz hangi düğmeye basarsanız basın o bildiği yere çıkar. Siz '1'e basarsınız, ama kendinizi '2'de bulursunuz.

Galatasaray sonunda ıslıklandı... Taraftarı sehpayı kurdu ve ipi çekti sonunda. Hasan'ı iki haftadır sehpaya itiyorlardı, Sebat karşısında Mondragon'un sandalyesini tekmelediler.

Bu kadar stresin üzerine iyi bir oyun olması zaten beklenemezdi. G.Saray'a sahanın üçte ikisini peşinen teslim eden A.Sebatspor içeriye gömülmüş ve sadece golü engellemeye çalışıyordu.