Ünal Bolat

"Tek korkum sokağa çıkma yasağını ihlal etmiş olmamdı. Derdimi anlatamayacağım bir asker veya subaya rastlar da sorgusuz sualsiz tutuklanırsam halim ne olurdu?!."

"Bir anda gelin kızın evinin önü ana baba günü olmuştu. Herkes birbirine soruyor, kimse neyin ne olduğunu bilmiyordu. Bu arada acı acı siren çalarak gelen ambulans işin ciddiyetini ortaya koyuyordu. Bu arada polisler de gelmişti..."

"Ana bu benim gurur meselem oldu. Belki rezillik çıkmasın diye düğünü ayrı eve yaparım ama sana şeref sözü veriyorum önünde sonunda seni yanıma alacağım..."

"Ağlayanlar, sızlayanlar, korkanlar... Hepsini işitiyor ama kendime gelip de tepki gösteremiyordum. Üç beş dakika sonra yerimden kalkmayı başardığımda köylünün sevinci tariflere sığmazdı."

"Kuşlarla sana selam yolluyorum. Rüzgâra ‘ona şarkımızı fısılda' Güneşe ‘benim yerime ona sarıl' diyorum, sıcak havalardan şikayet etme, o benim çünkü :)"

"Nereye gidiyor bu paralar, diye sorduğumda sen anlamazsın diyordu. Hiç şüphe etmemiştim. Ama o tutumlu adam gitmiş, eline geçen üç kuruşu ertesi gün yok eden biri gelmişti..."

"Ekmeğimi alıp eve yöneldiğimde baktım az ileride önümde yürüyor. Fakat yürüyüşünden belli. Bunun kendine güveni yok. Kafa dalgın... Ne olursa olsun soracağım. Şu mübarek günde gerçekten ihtiyacı var da söyleyemiyorsa..."

"Necibullah'ın babası bir gün dedi ki: Bursa'da Ali Beyin kızına dünür olsak bizim Necibullah'a acep verirler mi? O kimseyi biz de tanıyorduk. Ama bir düşündüm, bunlar fakir ve muhacirdi..."

Necibullah'ın Bursa'da oluşuna öyle sevinmiştik ki turist vizesiyle geldiğini bile unutmuştuk. Ama lise müdürlüğü çabuk hatırlattı acı gerçeği. O bir turistti ve vizesi dolduğunda hudut dışı edilecekti..."

"İki senelik çaba boşa gitmiş artık hiç umut kalmamıştı. Peki Necibullah'ın beş yüz kilometre ötede de olsa gözlerimin önünden gitmeyen gözlerine ne olacaktı?"

"Bu kadarını hiç beklemiyorduk. Bir gün duyduk ki annem babamdan ayrılmış. Annem amcasının kızının yönlendirmesiyle elli yıllık yuvayı; ele güne rezil olacağımızı düşünemeden nasıl da yıkmaya kalkmıştı..."

"Hayatta hiçbir mahkumun suçunu sormadım. Çünkü biliyordum ki ‘suç' bir anlık öfke sırasında işlenen ve o ‘an'dan sonra da, bir ömür vicdan azabından öte insana hiç faydası olmayan bir şeydi..."

"İzleyiciler onu sanki yılların ses sanatçısını alkışlıyor gibi alkışlıyordu. Hatta bildik şekliyle, genç kızlardan sahneye fırlayıp boynuna sarılmak isteyenler bile vardı..."

"Bizi sakin bir şekilde dinledikten sonra hayat boyu unutamayacağımız bir ders verdi: Siz buraya gelen hangi çocuğun ailesinin hangi felakete düçar olduğunu biliyor musunuz?"

"O gece de gözüme uyku girmemiş, sabaha dek kitap okumuştum. Sahabenin hayatı, İslamiyet'in yayılması için aç susuz verdikleri mücadele pek içime işlemişti..."

"Gaz kokusu gittikçe burnuma baskı yapıyordu. Sanki bir doğal gaz kaçağı veya bir tüp açık kalmış gibiydi. Vapurda böyle bir kokuya da ilk defa şahit oluyordum..."

"Çok geçmeden dedikoducular kadıncağızın saklamak istediği yüreğindeki acıyı deşifre etmeyi, onunla da kalmayıp mahalleye yaymayı başarmışlardı..."

"İnsanlar iyi gün dostuydu. Bir saat içinde koca salonda Vahide Abla ve gelin kızın etrafında birkaç kişi kalmıştık. Koca salon nasıl da böyle boşalıvermişti..."

Vahide Abla soru yağmuruna tutulunca çaresiz kalmış ve yalvararak demişti ki: "Söyleyeceğim ama dile düşürmeyin ne olur. İleride bilirse çok üzülür..."

Korkuyla karışık bir döndüm karşımda kocaman bir adam! Bir adım geri sıçradım. "Korkma bacım, benden sana zarar gelmez" dedi...