Ünal Bolat

Kardeşim “Ağzını hayra aç. Öyle şey olur mu? Rahat ol güzellikleri kalbine yerleştir” dedi.

“Naaşı Antalya'dan Başmakçı’ya doğru yola çıktığı haberini okuyunca kendimi tutamadım...”

“Ben elbette ki kopyadan dolayı sıfır alacaktım. Hoca sınıfta yazılıları okumaya başladı.”

“Gece yarılarına kadar çalıştığım yazılıda ne yapabildim ki bu sefer ne yapayım?”

​“Madem böyle diyorsun, bir yerde 3 yetim var, onlara anne ol, kol-kanat ger!”

“Bursa Ovası ve Çukurova bitti. Kemer, Kumluca, Finike, Demre ovaları da bitti...”

“Bana yeniden on tane soru soracaksın! Eğer bir tanesini bile bilemezsem sıfır vereceksin!”

“Genç kız şaşırmış, hepsinin doğru olduğunu ama nasıl ve nereden bildiğini sormuş, hatta şüphelenmişti...”

Gözle görülen bir gerçek var ki, zenginliğin coğrafyasında yaşamak sömürgenin vatandaşı olmak gibi konfor sağlamıyor insana. Gittiği bölgelere kan ve gözyaşı ile hudutlar çizen, bu hudutlar içerisinde medeniyet inşa ettiğine dünyayı inandırmaya çalışan, attığı her adımı ölümler ve felaketlerle nihayetlendiren emperyalist vakumlar, dişlerini Afrika’nın boynuna geçirmiş ve kendi küresel istismarcı devletlerini bu coğrafyaların kanı ile sulamış, bir damla suya ise bu mazlum insanları muhtaç etmişlerdir.

“Paşa; Abdülmecid, Abdülaziz, V. Murad ve II. Abdülhamid Han gibi dört padişahı görmüştür...”

“Çay devrildi ama ne ben “bir tane daha getirir misiniz?” dedim ne de o tekrar çay getirdi”

İbrahim Cevahir’in "Tarihe Not Düşüyorum" isimli eserinde Rahşan Hanım...

“Rahşan Hanıma Hacer ve İsmet Hanım’dan söz ederek hangisinin kızı olduğunu sordum...”

“Esnaf da yapılan çiğliği fark edip bu tamahkâr kadını yalnız bırakıp gittiler birer ikişer...”

“Telefonu açıp konuştu anne... Telefonla konuşurken, renginin kızarıp bozardığını fark ettik...”

“Hata etmediniz ama siz bilmiyorsunuz meseleyi. Onları tanımadığınız için acıdınız galiba...”

“Bir sabah, karşı dükkânda halıcılık yapan komşu esnafa, kahve içmeye gitmiştim…”

Artık dayanamadım ve caminin dışına çıktım. “Gelen giden var mı?” diye gözetlemeye başladım...

“O gün cumaydı ve biz de cuma vakti gelince abdest aldık ve camiye gittik...”

“Göreve başladıktan sonra yavaş yavaş Tatvan’ı ve civar köyleri de tanımaya başlamıştım...”