Vehbi Tülek

Hazreti Ebû Bekir'in (radıyallahü anh) Resûlullaha olan sevgi ve muhabbeti pek meşhurdur...

Resûlullahın peygamberliğine ve bildirdiklerine imân ettikten sonra, O’na itaat etmek de lâzımdır.

“Ey oğul! Dünyânın insandan ayrılması muhakkak iken, dünyâya nasıl meyledilir!.."

​Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz, hem ilk şefaat eden, hem de şefaati ilk kabul olandır.

"Kim, yanında senin ismin anıldığı hâlde salevât getirmezse, Allah onu rahmetinden mahrum etsin!"

​Resûlullah efendimiz çok şefkatli idi. Dâima iyiliği emreder ve iyilik sahiblerine yakın dururdu.

Resûlullah efendimizden bereketlenmek ve manevî yönden istifâde etmek, ancak O’na tâbi olmakla olur.

​"Haceti olan, sâlih kimseleri vesile ederek Allahü teâlâdan ihtiyâcının giderilmesini istesin."

​"Bir kimse âlimlerin sohbetinde bulunur, fakat onlara hürmet etmezse, ilâhî feyizden mahrum kalır..."

Evliyâya hürmet etmeli, hizmetlerinde bulunmalı, sözlerini tasdik etmeli, onlara muhalefet etmemelidir.

"Eğer kulun niyeti tam ve doğru ise, Allahü teâlânın ona ihsânı tam olur."

Hüseyn bin Ahmedî hazretleri buyurdu ki: “İnsanlar arasında tanınmak isteyen, âhiretin tadını alamaz.”

Fahr-i âlem “sallallahü aleyhi ve sellem” Arab idi. Arab, lügatte, güzel demektir.

Resûlullah efendimizi vesile ederek Allahü teâlâya duâ etmek, günahların affına sebep olur...

Kişi, amellerini samimiyetle yapınca; riya ve ucbu görme hususunda basîret sahibi olur.

“Ey insanlar! Kendinize âhiret azığı hazırlayınız ve kendinizden önce oraya azığınızı gönderiniz..."

Büyük zâtlar ve âlimler, asırlarca, sâlih kimselerin kabirlerini ziyaret etmek suretiyle bereketlenmişlerdir.

Her müminin Resûl-i ekremi sevmesi lâzımdır. Resûlullahı seven, içinde imânın tadını duyar.

Vakitlerle ilgili edebe riâyet edenler (vaktini iyi şeylerle geçirenler), velî olan kimselerin makamına ulaşırlar.

Kıyâmette herkes, öldüğü zamandaki şekli, boyu ve organları ile mezardan kalkacaktır.