Vehbi Tülek

Mehmed Emîn Tokâdî hazretlerinin göğsünde bir sivilce çıkar. Gün geçtikçe ağırlaşır. Tabipler o sivilcenin şirpençe olduğunu söyler!..

İran hükümdarı Nâdir Şâh, ordusuyla Musul'a kadar gelir. Burada nüfûz sâhibi vilâyetin önde gelenlerini sorduğunda, kendisine Hasan Berzencî'yi söylerler!..

Bir köyde sâlih bir zât vardı. "Benim cenâze namazımı Emîr Külâl hazretleri kıldırsın" dedi ve son nefesini verdi. Ancak, o mübarek zat çok uzaklardaydı!..

Alâeddîn Semerkandî'yi sevenlerden biri, sefere çıkmıştı. Yolda onu bir eşkıyâ öldürmek istedi. Ancak elindeki bıçak bir türlü kesmiyordu!..

Büyük velîlerden Seyfeddîn Menârî'nin bir yeğeni vardı. Şâh-ı Nakşibend hazretleri ona bir vazife verdi. O ise bu işte gevşek davrandı!..

Senâullah-i Sebnehlî, icâzet aldıktan sonra memleketine gider. Vazifeye başladığı sırada, hocası Mazhar-ı Cân-ı Cânân'dan bir mektup alır!..

Buyurdu ki: "Âriflerin edebi; kalb temizliği, sırların kontrolü, vaktin muhâfazası, hatıra gelen şeylere iltifât edilmemesi ve kurb ânında edebe riâyettir..."

Buyurdu ki: "Ey oğul, Allahü teâlâdan korkmayan, ayıptan sakınmayan, ihtiyarlığında sâlih amel işlemeyen kimseye uyma."

Sehl bin Abdullah-ı Tüsterî, çölde giderken, başında sarık, elinde âsâ bulunan pîr-i fânî bir zât görür ve ona para yardımında bulunmak ister!..

Safiyyüddîn Erdebilî devamlı insanlara nasîhat ederdi. Onun sohbetleri ile binlerce ölü kalb hayat bulmuştur. Fakirler ve kimsesizleri çok gözetirdi...

Sa'düddîn-i Kaşgârî'nin, Alâeddîn adında bir talebesi vardı. Anne ve babasından bir mektup geldi. Onu, memleketinden bir kızla evlendirmek istiyorlardı!..

Saidüddîn Fergânî, Sadreddîn Konevî hazretlerinden ilim ve feyz almıştır. Ondan zâhirî ve bâtınî ilimleri öğrendi. Kıymetli eserler yazmıştır...

Buyurdu ki: "İyi biliniz ki; Allahü teâlâ bir kuluna, îmân ile ruhunu teslim etmekten, îmân ile ölmekten daha büyük bir nîmet vermemiştir..."

Pîr Muhammed Gencevî hazretlerinin iki kayınbiraderi vardı. Biri Gencevî hazretlerini severdi. Diğerinin ise hiç muhabbeti yoktu. Ve bir gün...

Buyurdu ki: "Gücü yettiği halde affetmek, her hâlükârda tevâzu üzere olmak, karşılık beklemeden ve başa kakmadan vermek, bağışlamak, güzel ahlâktandır..."

Büyük velî Şihâbüddîn Remlî hazretleri buyurdu ki: "İnsanı arzulardan kurtaran dost ikidir. Onlar da, gözü ve kulağı muhâfaza etmektir."

Recâ hazretleri, artık son anlarını yaşıyordu. Çevresinde-kilere şöyle buyurdu: "İnsan, ölümü hatırladığı müddetçe, hasedi, kıskançlığı terk eder..."

Buyurdu ki: "Ey insan! Dilini tut ve ona kement vur. Seni sokmasın. Çünkü o bir yılandır. Kabir, kendi dillerinin kurbanlarıyla doludur..."

Sultan Süleymân Han İran'a sefer yaptığı sırada, Pîr Ali hazretlerine bâzı hasetçiler iftirâ atar. Pâdişâh, durumun araştırılmasını emreder!..

Şakîk-i Belhî, bir gün gençlerle birlikte, Mecûsilerin taptıkları ateşin bulunduğu tapınağa gelir. Arkadaşlarına, "Haydi içeri girelim" der!..