Vehbi Tülek

Vaaz ve nasihatleri ile meşhur olan Endülüslü âlim Ahmed bin Âşir buyurdu ki: "Midenize inen lokmanın haram veya helâl olup olmadığına dikkat etmedikçe ne yapsanız kurtulamazsınız."

Büyük velîlerden Abdüsselâm bin Abdullah buyurdu ki: "Her şey, önce küçük olarak ortaya çıkar, fakat sonra büyür. Musîbet ise, insana önce büyük ve ağır gelir, sonra küçülür, hafifler."

Büyük fıkıh ve hadîs âlimi Ebu Ubeyde Abdülvâris bin Saîd son nefesini vermeden önce şöyle dua etti: "Hamd olsun ki, âlemlerin Rabbi olan Allahü teâlâ Gafur ve Rahimdir."

Abdülvâhid-i Lâhorî çok ibâdet ederdi. Bir gün ders arkadaşı Muhammed Hâşim-i Kişmî'ye; "Cennette namaz var mıdır?" diye sordu. O "cennette namaz yoktur" deyince bir "âh" çekti!

Yahyâ aleyhisselâm, Zekeriyyâ aleyhisselâmın oğludur. Dâvûd aleyhisselâmın neslinden olan Yahyâ aleyhisselâm, hazret-i Meryem'in de teyzesinin oğludur...

Büyük velî Cemâleddîn-i Uşşâkî buyurdu ki: "Bir kimse ilmiyle kibirlenir, üstünlük taslarsa, Allahü teâlâ onu ilmiyle alçaltır. İlmiyle tevazu göstereni de ilmiyle yükseltir..."

Senâullah-i Pânî-pütî, tefsîr, hadîs ve Hanefî mezhebi fıkıh âlimi, tasavvuf mütehassısı büyük velîdir. Mazhar-ı Cân-ı Cânân hazretlerinin en büyük talebelerinden olup, hazret-i Osmân bin Affân'ın soyundandır...

Alâeddîn Âbizî, tasavvuf yolunda yetişip kemâle geldi. Ancak yükseklik hâllerini gizlerdi. Bu sebeple medreselerde ders vermez, küçük çocukları gözetip kollar, onlara ders verirdi...

Bişr-i Hâfî bir gencin bin kırbaç yediği hâlde hiç ses çıkarmadığını gördü. Sonra adamı cezâevine götürdüler. O da peşlerinden gitti. O kadar dayak yediği halde niçin bir "ah" demediğini soracaktı!..

Ahî Sirâc hazretleri, evliyânın büyüklerindendir. Nizâmüddîn-i Evliyâ'nın talebesidir. Hocası "O, Hindistan'ın aynasıdır" buyurdu ve onu insanları irşâd etmesi için memleketi olan Lüknov'a gönderdi...

Çok yüksek talebeler yetiştiren bir tasavvuf büyüğü vardır. Bir talebesi "Levh-i mahvuz"a baktığında bu hocasının ismini şakiler arasında görür! Üzüntüden deli divane olur, yataklara düşer!..

Azılı müşrik Ukbe bin Ebi Muayt, Bedir'de Kureyş ordusunun yenildiğini anlayınca, kaçmak istedi. Ancak atı birden ürktü ve onu yere vuruverdi. Resulullaha yalvarmaya başladı!..

Basra'da yaşayan ve Tebe-i tâbiînden olan Abdülvâhid bin Zeyd hazretleri, kendisinin bizzat şahit olduğu bir gencin yaşadığı ibret verici bir hâdiseyi nakletmiştir. Haydi birlikte okuyalım...

İslam askeri, peygamberlik iddiasında bulunan Müseyleme't-ül Kezzab ile savaşıyordu. Bir ara düşman kuvvetleri şiddetli hücum etti. Mücahidler geri çekiliyordu ki, Ebu Huzeyfe'nin gür sesi duyuldu!..

Hazreti Ali, ordusu ile harbe gitmekteyken uğradığı son birkaç konak yerinde su bulamaz. Bir kilise görüp, o yana yönelirler. Ancak kilisedekilerden su istediklerinde "bizde de yok" cevabını alırlar!

Balkan Harbi yılları... Edirne düşmüş, düşman Çatalca'ya kadar gelmiş. İstanbul işgal tehlikesiyle karşı karşıya... Çatalca yakınlarındaki köprünün havaya uçurulması için gönüllü bir kahraman aranmaktadır!..

Muhammed bin Vasi; Hasan-ı Basrî, Süfyân-ı Sevrî, Mâlik bin Dinâr gibi büyüklerin arkadaşıydı. Bu mübarek zat her zaman, "Allah'ım, bizi senden uzaklaştıracak rızıktan sana sığınırım" diye dua ederdi...

Eshâb-ı kirâm birbirinin dostu idi ve birbirini çok severdi. Kur'an-ı kerimde mealen (Onlar birbirlerinin dostlarıdır) buyuruluyor. İşte size Yermük muharebesinde yaşanan ibretli bir hadise...

Zünnun-ı Mısri hazretleri bir gün, yemyeşil bir bağa uğrar. Bir genç, elma ağacının altında namaz kılmaktadır. Onun namaz kıldığının farkına varmadan selam verir!..

Mus'ab bin Umeyr hazretleri "Resûlullahın Bayraktarı" olarak ün yapmıştı. Bedir Savaşında olduğu gibi Uhud'da da sancak yine onun elindeydi. At üzerinde çarpışıyordu ki!..