‘Bu kitapları çıkar evden!'

Açıkbaş Mahmut Efendi "rahmetullahi aleyh", Anadolu velilerindendir. 1600'lü yıllarda yaşayıp, Bursa'da vefat etti. Bu zat, komşu gencin ziyaretine gitmişti bir gün. Odasında bazı kitaplar görüp ikaz etti onu. - Bu kitapları çıkar evden! - Neden hocam? - Hepsi de zararlı. - Ama hocam... - Sen beni dinle. - Peki, başüstüne. "Peki" dedi ama, bir türlü kıyamadı atmaya. Sözü yere düşmesin diye bir ikisini çıkardı o gece. Ve yattı. Uyur uyumaz bu zatı gördü rüyasında. Ciddiydi mübarek. - Attın mı o kitapları evden? Korku ile uyandı. Namaz kılıp tekrar uyudu. Uyur uyumaz tekrar gördü bu zatı. Daha bir celalliydi bu sefer. Hâlâ atmadın mı? - Hâlâ atmadın mı o kitapları? Korkup fırladı yataktan. Ve attı hepsini. Ertesi gün erkenden kapısı çalındı gencin. Açtığında bu zatı gördü eşikte. Gülümsüyordu. - Attın o kitapları değil mi? - Attım hocam. Elindeki kitabı uzattı gence. - Onların yerine, sana bu kitabı getirdim. Ehli sünnet bir âlim yazmış. Bu kâfi gelir sana. Ve buyurdu ki: - Yüz tane yanlış kitap okuyacağına, bir doğru kitabı, yüz defa oku! Bu nasihat gencin çok hoşuna gitmişti. Tekrar etti içinden: "Yüz yanlış kitap okuyacağına, bir doğru kitabı yüz defa oku!" "Ben haksızım" deyin! Bir grup genç bu zata geldiler. - Hocam bize nasihat eder misiniz? Sevgiyle baktı o gençlere. - Evlatlar! İnsanların kaybettiğini bulmaya çalışın. Gençler bir şey anlamadı. - İnsanların kaybettiğini mi? - Evet. - O nedir ki hocam? - Sevgi ve samimiyet. Sertlikle bir yere varamazsınız. Sonra buyurdu ki: - Bir ihtilafa düşerseniz, "Ben haksızım" deyin. - Neden hocam? - Peygamberimizin müjdesi var çünkü. - Ne müjdeliyor Efendimiz? - Böyle yapana Cennette köşk verileceğini müjdeliyor. "Kefili de benim" buyuruyor.