"Baba, sen bu harbe gelme!"

A -
A +
Amr bin Cemuh Ensârî bir ayağı engelli bir sahâbîydi.
Uhud'a gidilecektı.
Oğulları ona dediler ki:
“Baba, sen bu harbe gelme!"
"Neden?" dedi.
"Çünkü ayağının durumu böyle... Biz, senin yerine de savaşırız."
O celâllenip;
"Allahın Habîbi cenk etsin, ben kadın gibi evde mi oturayım?" dedi.
Hanımına “Elvedâ” dedi.
Kapıdan çıkarken; "Yâ Rabbî! Beni bu cenkten evime geri döndürme" diye duâ etti.
Ve o harpte şehîd oldu!
Bir oğlu da şehîd olmuştu.
Hanımı, devesiyle geldi Uhud'a.
Yerde onlarca şehit yatıyordu.
Kendi şehitlerini deveye bindirdi.
Ama deve yürümüyordu.
Hazret-i Âişe, devenin yürümediğini görüp sordu o hanıma:
"Deve neden yürümüyor?"
"Bilmiyorum” dedi.
Ve koştu Efendimizin huzûruna.
Ve arz etti durumu.
Resûlullah sordu:
"Beyin, evden ayrılırken bir şey demiş miydi?”
"Evet, demişti yâ Resûlallah!
“Ne demişti?”
Evden çıkarken; “Yâ Rabbî! Cenkten sonra beni evime döndürme” demişti.
Efendimiz buyurdu ki:
"İşte bunun için yürümüyor."