"Yâ ilâhel âlemin! Beni azîz tutanları azîz etmedikçe, bana ikrâm edenlere ikrâm etmedikçe ve bana yardım edenlere yardım etmeyince ben Cennete girmem!" der.

Allahü teâlâ ona;

“Var, o kimseleri getir ki, seni azîz tutmuş ve sana ikrâm ve yardım etmiş olsunlar" buyurur.

İslâm, mahşere döner.

Ve saflar arasında gezer.

Hazret-i Ömer'i bulur.

Ve elinden tutup;

"İlâhî!.. Bu, o kimsedir ki herkes beni kovarken o bana yer verdi. Herkes beni reddederken o beni kabul etti. Halk beni zelîl ederken o beni azîz etti" der.

Hak teâlâ buyurur ki:

"Onu al, Cennete ilet."

İslâm, bu defâ;

"Yâ Rabbî!.. Tâ kıyâmete kadar Ömer bin Hattâb'ı sevenlerin tamâmını Cennete iletmeyince bunu iletmem!" der.

Dileği kabul olunur.

Ve kendisine;

“Öyle yap!" buyurulur.

İslâm, mahşere döner.

Saflar arasında gezer.

Hazret-i Ömer'i seven bütün Müslümanları bulur ve ellerinden tutup Hazret-i Ömer’le birlikte Cennete iletir.