Hazret-i Hüseyin (radıyallahü anh) doğduğu zaman Resûlullah Efendimiz, onu kucağına aldı.
Sevdi, okşadı ve kulağına;
"Sen, Cennet çocuklarının efendisisin" diye seslendi.
Bir hadîs-i şerîf var.
Hazret-i Üsâme bildiriyor:
Efendimiz Hasan ve Hüseyin için;
“Bunlar, benim oğullarımdır, kızımın oğullarıdır. Allahım, ben onları seviyorum, sen de sev. Onları sevenleri de sev" buyurmuştur.
Bir hadîs de şöyledir:
Efendimiz buyurdular ki:
"Hüseyin benden, ben Hüseyin’denim. Allahü teâlâ Hüseyin'i seveni sever."
Hazret-i Hüseyin (radıyallahü anh), daha birçok hadîs-i şerîflerle methedilmiştir.
● ● ●
Hazret-i Hüseyin anlatıyor:
Bir gün, dedemin huzûruna varmıştım. Yanlarında, Eshâbdan bir kimse daha vardı.
O, Ubeyy bin Kâ'b idi.
Dedem bana baktı ve;
“Merhabâ ey göklerin ve yerin süsü!” diye hitap etti.
Ubeyy bunu duydu.
“Yâ Resûlallah! Göklerin ve yerin senden başka süsü var mıdır?" diye sordu.
Dedem dinledi ve;
“Beni, insanlara peygamber olarak gönderen Allahü teâlâ hakkı için, Hüseyin bin Alî, yeryüzünün merkezinin süsüdür” buyurdu.