Cennet komşusu...

Allah dostlarından biri Pîr Alî Aksarâyî... Bu zat, bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu: Şöyle buyurdu: - Cennet, anaların ayağı altındadır. Ve ilave etti: - Allahü tealanın rızası, anne babanın rızasına bağlıdır. Onlara "üf" bile demeyiniz! Ve bir menkıbe anlattı onlara. Menkıbe şöyle: Mûsâ Nebi, Hak tealaya sorar: - Ya Rabbi, Cennette benim komşum kim olacak? Hak teala buyurur: - Falanca beldede, falanca kasap. Bunu öğrenince, gider o beldeye. Arar, sorar. Evini öğrenip, kapıyı çalar. Kasap, onu tanımamaktadır. Ama güler yüzle karşılar. Hoş geldiniz! - Hoş geldiniz! diyerek, içeri alır. Baş köşeye oturtur, iltifat eder. Hal hatır sorar. Sonra, izin isteyip mutfağa varır. Önceden pişirdiği eti alır. Küçük kücük lokmalara ayırır. Tavanda asılı bir zembil vardır. İndirir yavaşça. Musa Nebi, dikkatle takip etmektedir. Bakar ki, zembilin içinde yaşlı bir kadın var. Çok ihtiyar, pîr-i fâni. Bezini değiştirir Etini yedirir. Tekrar yerine asar. Odaya döndüğünde, sorar Musa Nebi: Zembildeki kim? - Zembildeki kim? - Annem. - Onu indirip ne yaptın? - Bezini değiştirdim. Karnını doyurdum. Tekrar yerine astım. - Çok güzel. Ama bir şeyi merak ettim. - Buyurun? - Hizmet bitince, bir şeyler mırıldandı. Duyamadım. - Dua etti. - Ne dedi? - Ya Rabbi, oğlumu Musa Peygambere komşu et, dedi. Ben de amin dedim. - Her gün böyle dua eder mi? - Evet. Mûsâ aleyhisselam çok memnun olur. Ve tanıtır kendini. - Kardeşim! Musa benim. Seni tebrik ederim. Cenab-ı Hak, annenin duasını kabul etti. Ve bizi Cennette komşu eyledi.