Gözyaşları seccadeyi ıslatırdı!
6 Eylül 2016 02:00
Medine’de yetişen velilerden Muhammed bin Münkedir hazretleri, tâbiindendir.
Hadis âlimi ve evliyadır. Her gece ibâdet eder, Rabbine boyun bükmekten zevk alırdı.
Bir gece yarısı, köşesinde namaz kılıyordu ki birden ağlamaya başladı!
Gözyaşları akıyordu!
Seccadeyi ıslatıyordu.
Evdekiler uyanıp koştular yanına:
“Ne oldu? Niçin ağlıyorsun?”
Cevap yok...
“Hasta mısın?”
“Hayır.”
“Bir yerin mi ağrıyor?”
“Yok, hayır!”
“Öyleyse niye ağlıyorsun?”
Mübarek zat gözyaşlarını silerken zorlukla konuştu:
“Geceleyin bir âyet-i kerime okudum da o âyetin dehşetinden kendimi tutamadım! Onun için ağlıyorum” dedi.
“O, hangi âyet?”
“Şu âyet” dedi.
Ve okudu. Bu âyette, mealen; "O gün, günahkârlar, hiç ummadıkları bir anda cehennemin şiddetli azabını göreceklerdir" buyuruluyordu.
Gözleri yaşlıydı!
Onlara dönerek;
“O gün Allah’ın yardımı olmazsa bizi kim kurtarır o azaptan? Söyler misiniz, kim kurtarır?” buyurdu.
● ● ●
Bir gün bu zâta “Güzel huy nedir efendim?” diye sordular.
“Cömertliktir” buyurdu.
Ve ilâve etti:
“Hadîs-i kudside ‘Bu din, cömertlikle ve güzel huyla tamam olur. Bu dini, her gün bu ikisiyle tamamlayınız!’ buyuruldu.”