İnsanların kaybettiği

Beyzade Mustafa Ahıskalı, İstanbul'da yetişen evliyadan. Bir gün, mahalleden bir gence buyurdu ki: - İnsanların kaybettiğini bulmaya çalış evladım! Genç merak etti: - O nedir ki hocam? Buyurdu ki: - Sevgi ve muhabbet. Ve izah etti: - Sertlikle bir yere varılamaz. Sert insan, yalnız adamdır. Yalnız kalmaya mahkumdur. Şahsen ben sert olamıyorum. Yaratılışım öyle. Kusur görme fonksiyonum yok. Kimsenin kusurunu göremiyorum. Ve ekledi: - Mesela ben karlı havayı çok seviyorum. - Neden hocam? - Çünkü kar, bütün kötülükleri, pislikleri örtüyor. Çirkinlikleri göstermiyor. Kurtulmanın çaresi Bir gün de buyurdu ki: - Bu zamanda Cehennemden kurtulmanın bir tek çaresi vardır, iki değil. Dinleyenler sordu. - O nedir hocam? Buyurdu ki: - Kurtulanlarla beraber olmaktır. - Kurtulanlar kimlerdir? - Allah dostları, evliyaullah. Ve devam etti: İmam-ı Şâfii hazretleri, "İki şey omasaydı, dünyada yaşamaya değmezdi" buyurmuş bir gün. İstiğfar ve sohbet... Dinleyenler sormuşlar: - Onlar nelerdir hocam? Buyurmuş ki: - Biri, seher vakitlerinde istiğfar, öbürü, Allah dostlarıyla sohbet. Sonra şunu anlattı: Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri sordu bir gün talebelerine: - Cuma günü, duaların kabul edildiği anı yakalamış olsanız ne isterdiniz? Kimi "Evlenmek isterdim" dedi. Kimi "Zengin olmayı", Kimi "Şehit olma"yı, Kimi de "Son nefeste imanla ölmeyi isterdim" dedi. Bu arada biri sordu: - Hocam siz ne isterdiniz? Buyurdu ki: - Allah dostlarıyla sohbet etmeyi.