Namazda kendinden geçerdi...
10 Eylül 2016 02:00
Mekke’de yaşayan Müslim bin Yesar hazretleri, Tâbiin-i izamdan olup çok ibâdet yapardı.
Kalbini “Allah sevgisi” sarmış, “kul” olmanın tadına varmıştı.
Namazı öyle güzel kılardı ki, görenler hayran olur, ibret alırlardı bu büyük veliden.
Namaza durduğunda her şeyi unuturdu.
Sanki bu dünyadan çıkardı...
Her şeyden habersiz olurdu.
● ● ●
Bir gün Basra'da bir câmiye girdi.
Ve namaza durdu.
Birden “zelzele” oldu.
Ve bir direk yıkıldı!
Kubbe de çöktü...
Cemaat, can havliyle dışarı kaçtılar.
Müslim bin Yesar hazretleriyse duymadı bu olanları.
Devam etti namazına.
Daha sonra cemaat, kendisini kurtarmaya geldilerse de, sağ salim namaz kılarken gördüler kendisini.
Şaşırdılar?!.
Ve beklediler.
Selâm verince;
“Geçmiş olsun efendim” dediler.
O hayretle sordu:
“Hayırdır, bir şey mi oldu?”
Dediler ki:
“Zelzele oldu, direk yıkıldı, kubbe çöktü, duymadınız mı bunları efendim?”
Büyük veli;
“Hayır, duymadım, ne zaman oldu bunlar?”
“Az önce efendim.”
“Hiçbir şey duymadım. Ben namaza durunca böyle olurum” buyurdu.