Manisa-Akhisar'da bulunan mezarlıktaki bir türbede Allah dostlarından biri yatıyor. Seyyid Ahmet hazretleri... Gönül ehli velîlerdendir. O yerin kadısı (hakimi), büyüklüğüne inanmazdı bu zatın. Kıymetten düşürmeye çalışırdı onu her fırsatta. Bir gün, bir grup insanı topladı evine. Ve sordu onlara: - Bu zata neden çok kıymet veriyorsunuz? - İlim ve hal sahibidir. Kerametleri var. Hemen itiraz etti. - Hayır, o cahilin tekidir. Arabça bile bilmez. Mesela İmam-ı Gazali hazretlerinin bir kitabını okusa, anlayamaz. Birkaç dakika sonra kapı çalındı. Kadı kapıyı açtığında bu veliyi gördü eşikte. Çok macup olmuştu Kızardı, bozardı ve mecburen, - Buyurun! deyip içeri aldı onu. Seyyid Ahmet hazretleri selam verip oturdu bir yere. Ve buyurdu ki: - Bir Müslümanın arkasından konuşmak çok günahtır. Hele aslı olmayan şeyler söylemek daha da çirkindir. Şöyle devam etti. - Benim hakkımda, "O, cahilin tekidir. Arabça bile bilmez. İmam-ı Gazali hazretlerinin kitabını okusa anlayamaz" diyenler var. Bu asılsız sözler, onların kötü maksadını gösteriyor. Kişi, kişinin aynasıdır Ve ekledi: - Kişi, kişinin aynasıdır. O, bizim aynamızda kendisini görüyor. Sonra ayrılıp gitti. Kadı, almıştı alacağını. Tövbe edip talebesi oldu bu Allah dostunun. *** Bir gün de sordular bu zata. - Ehli sünnet Müslümanlar Cehenneme girecek mi? - Girecekler fakat... - Fakatı ne hocam? - Diğer ümmetler gibi olmayacak. - Nasıl yani? - Peygamberimiz buyuruyor ki: "Ümmetim Cehennem acısını hiç duymaz. Günahları bitip Cehennemden çıkarken, acısının hepsini bir an hisseder. Tâ ki Cehenneme girdiğini anlasın."