Şapkadan tavşan çıkarma derdinde düşen Okan Buruk, heyecan kumkumasına sahne olan yorucu Kopenhag maçından sonra dünkü Başakşehir karşılaşmasına beş değişiklikle çıktı. Bence maçın en özel yanı da buydu.
“Rotasyon, mecburiyet midir? Her maça beş veya altı oyuncu değişikliği ile başlamak takımı diri tutmak ve dinlendirmek anlamına mı gelmeli? İstikrar niçin vardır?” diye düşünenler olabilir G.Saray’ın başlangıç on birine bakıp.
Sakın haksızlık etmeyin Okan Buruk’a. Kanaatimce Tete, Ziyech ve şut denemeleri sonuç getirmeyen Barış Alper’e rağmen G.Saray orta sahada farklı bir üçlü denedi.
Okan Hoca doğru yaptı bu riski almakla. Tek farkla ki Kerem Aktürkoğlu kafadan on birde olsa kurgu kusursuz olurdu. Sonradan katıldı ve oyuna ağırlığını koydu, İcardi’nin maçı 2-0’a getiren penaltısını kazandırdı.
Tete’ye bayıldım, takım arkadaşlarıyla uyumu, dayanışması, rakip eksiltmesi ve araya attığı paslar o kadar güzeldi ki. “İşte gelişim böyle olmalı” derken nazara mı geldi de oyundan düştü.
Gelişim demişken 10 numara pozisyonundaki Hâkim Ziyech, Mertens’ten daha faydalıydı. Özellikle de attığı usta işi golle. Ancak Zaha’ya da yer açmak gerekiyordu.
Bu arada Çağdaş Atan’a bravo, Başakşehir’i iyi hazırlamış bu maça, üç pozisyon ve Dubois ile bir gol ürettiler.
Buna da G.Saray savunması zemin hazırladı. Nelsson’un izinli oluşu, Kazımcan’ın sakatlanması ve Kaan Ayhan’ın oyuna girmesiyle Abdülkerim’in sola geçmesi oturmuş savunma düzenini bozdu. Sanchez tam not aldı ancak Muslera oyundan soğumuş sanki.
MAÇIN ADAMI: Tete
