Trabzonspor’a geçit vermeyen Adana Demirspor ve başkanı Murat Sancak’ı üç sebepten yürekten kutluyorum.
Gerekçesi mi?
Bize futbolu şiir tadında oynayan harika bir takım seyretme keyfi yaşattıkları için.
…Ve, bu güzel sunumda sürdürülebilirlik adına Montella’yı ay yıldızlı ekibe hoca ve beraberinde üç futbolcuyu kazandırdıkları için.
İşte -imkânlar ölçüsünde- “Büyük düşünüp büyük oynayan yönetim başarısı” tam olarak bu.
Akdeniz ekibi Emre Akbaba ve Stambouli ile hem iyi savunma yapıp hem iyi hücum hem de Yusuf Sarı, Belhanda ve Nani’li öne doğru hızlı ve çabuk oynayan orta sahasıyla Niang ile hedefe ulaştı. Diyeceğim o ki; futbolumuzun “sancak”tarı tartışmasız Adana Demirspor. Ancak; Patrick Kluivert’in düşündüren hamlelerini bu değerlendirmenin dışında tutuyorum.
Sizce, Adana deplasmanında Trabzonspor’un öncelikli hedefi ne olmalıydı?
Skor mu, göze hoş gelen futbol mu?
“Seri yakalayabileceği bir skor” dediğinizi duyar gibiyim. Ne var ki Trabzonspor ne skoru başarabildi ne de iyi futbolu. Bunun sebebi sizce ne olabilir? Fizik kalite ile teknik kapasite yetersizliği mi? Yoksa Mendy’nin yokluğunda Nenad Bjelica’nın başlangıç on birindeki rotasyon mu? Sahi 8. haftaya rağmen hâlâ kadro istikrarı yakalayamayan Trabzonspor’un iyi bir pas takımı olamamasının sorumlusu kim?
Onuachu’nun yalnızlığına üzülüyor ve asıl cevabı size bırakıyorum.
MAÇIN ADAMI: Svensson
