Doktor, mühendis pamuk toplar mı?

Çok ilginç diye servis edilen bir haber…

 

Geçen hafta sonu Türkmenistan’ın Lebap eyaletinde bulunan bütün devlet memurları pamuk tarlalarında pamuk topladı! Öyle ki her memura en az 25 kg pamuk toplama zorunluluğu getirildi!

 

Bu durum ilk bakışta insana tuhaf görünen bir tablo lakin meseleye yakından bakınca gerçekler farklı şeyler anlatıyor bize. Her şeyden önce Türkmenistan bir pamuk üreticisi ülke konumunda ve pamuk, ülke ekonomisinde çok ciddi bir paya sahip.

 

İyi de bu işi tarım işçileri yapsaydı ya diyebilirsiniz. Haklısınız da. Lakin ülke nüfusu ne yazık ki 5-6 milyon civarında ve kavurucu sıcaklarda çalışacak insan sayısı bir hayli az. Devlet, pamuk tarlalarında hasat zamanı yeterli işçi bulunamadığı için böyle bir yol izlemiş.

 

Bu durumu inanılmaz bir yol gibi tarif eden kimi basın yayın kuruluşlarının anlamadığı şey ise tarım konusunun bütün insanlığın ortak meselesi olduğu gerçeğidir. Tarım ve toprak her insanın ortak paydasıdır. Ve her insan yeri geldiğinde ihtiyaç hâlinde olası bir tarım işçisi namzedidir!

 

Aslında Türkiye’de de zorunlu olmasa da doktor, mühendis, öğretmen, memur yaz aylarında tarım işleriyle bir şekilde muhatap oluyor! Gidip Karadeniz bölgesindeki fındık ve çay bahçelerine bakınız… Bu bahçelerde sepetleri elinde fındık toplayan çay toplayan her meslekten insan bulursunuz.

 

Anadolu çocukları hangi meslekten olursa olsun yaz aylarında baba evlerine gittiklerinde mutlaka bir şekilde tarım işleriyle haşır neşir olurlar. Yani bu coğrafyada da mühendisi de doktoru da öğretmeni de bir tarım işçisi olur yeri geldiğinde. Hatta çobanlık dahi yapar.

 

Peki Türkmenistan bunu neden zorunlu kıldı?

 

Nüfus bir güçtür ve o ülkenin nüfuzudur! Türkmenistan nüfusu maalesef ülke topraklarına göre bir hayli azdır. Dışarıdan işçi kabul etmeyen ülke, elindeki nüfusu yeri geldiğinde bu kabil işlerde kullanabiliyor. Bu alışkanlık Sovyetlerin Kolhoz ve Sovhoz sisteminden kalma bir yorum aslında. Bu kolektif dayanışma ile toprak reformu yapılmış ve çok başarılı olunmuştur.

 

Azerbaycan’da Doktor Hafız adında bir genç ile tanışmıştım. Kendisinin bütün yaz boyunca babasının tarlasında patates söktüğünü anlatmıştı. Yaz aylarında mesleği ne olursa olsun tarımla haşır neşir olduklarını söylemişti.

 

Yani eski Sovyet ülkelerinde tarım konusu hâlâ çok ciddiye alınan bir alan ve verimli toprakların boş bırakılması söz konusu bile değil! Türkmenistan önemli bir pamuk ülkesi, Özbekistan Orta Asya’nın meyve ve sebze bahçesi, Kazakistan dünyanın önde gelen buğday pazarı konumunda, Kırgızistan hayvancılıkta ve tarımda çok iyi durumda.

 

Tarım, hayati bir meseledir.

 

Bu çağda tarım hızla insanlığın en önemli konusu hâline gelmiştir. Nüfusu artan dünyada, ne yazık ki tarımla uğraşanların sayısı azalmıştır. Mega kentleri doyurmak için tarım arazilerinin korunması, veriminin artırılması, yeni tarım alanlarının açılması elzemdir.

 

İklim krizi gelip kapıya dayanmıştır. Herkesin bunu görmesi lazımdır. Bağı bahçesi olanlar bu gerçeği bu yıl çok iyi analiz ettiler. Hiçbir meyve ve sebze türünde bu yıl iyi verim alınamadı! Önce aşırı yağışlar, ardından gelen uzun kuraklık süresi ve biten yaz mevsimi!

 

İnsanlık, kafasını teknolojik aletlerden kaldırıp tabiata bakmalı ve iyi düşünmeli. Bütün bu olup bitenler kendisini hiç ilgilendirmiyorsa devam… Doktor da olsa, mühendis de olsa, öğretmen de olsa bir hafta yiyip içmeden yaşayamaz! Olay bu kadar net ve basit! Dolayısıyla doktor, mühendis, öğretmen gerekirse pamuk da toplar, üzüm de… Çay da toplar, fındık da… Kayısı da toplar, kiraz da…

 

Bunda şaşıracak bir şey yok!