Paşinyan yine rezil oldu!
Açıkçası rezil olmaya doymuyor. Uzun zamandır bölgede gerginlik çıkarmak, türlü entrikalar ve dümenler çevirmek için elinden geleni yapıyordu ve nitekim başardı da… Azerbaycan yine sert bir yumruk ile Ermenistan’a iyi bir ders verdi!
Paşinyan, ABD, Fransa ve diğer Batılı devletlere çok güveniyordu. Daha bir hafta önce bölgede ABD ile bir askerî tatbikat bile yapmışlardı oysa. Kendisi ABD ve Fransa’ya, Eşi Anna, Ukrayna’ya türlü reveranslar yaptılar, eğildiler, büküldüler, dil döktüler, yalvardılar.
Paşinyan, ülkesinde devrimci bir lider olarak anılmak ve Karabağ savaşında kaybettiği itibarını geri kazanmak ve liderliğini güçlendirmek istiyordu lakin yine başaramadı. Güvendiği bütün dağlara kar yağdı! Azerbaycan suratına tokatları indirirken, bütün dostları uzaktan müstehzi nazarlarla kendisini seyrediyorlardı. Paşinyan yine kaybetmiş, elinde kala kala gülünç reveransları kalmıştı.
ABD, Kafkasya’ya NATO’yu taşımak niyetinde ancak ciddi çekinceleri var zira Rusya ve Çin sert tepkiler verebilir. Zengezur Koridoru belki de en fazla Çin’i heyecanlandırıyor. Aslında Paşinyan’a kalsa bugün NATO üyesi olmak ister zira uzun zamandır Batıya açılmak için kendine bir çıkış arıyor Ermenistan.
Ermenistan’ın bu denge problemini Rusya Dışişleri Bakanlığı Diplomasi Akademisi Rektör Yardımcısı Oleg Karpovich, ünlü Rus gazetesi İzvestiya’daki makalesinde şu sözlerle anlatmış:
“Son Karabağ krizi oldukça öğreticidir. Dünyanın dört bir yanındaki Ermeniler için ağır bir darbe olduğu ortaya çıkan tablo, mevcut Erivan yetkililerinin kibrinin, jeopolitik saflığının ve açık oportünizminin ve ne yazık ki onları destekleyen ülke sakinlerinin dar görüşlülüğünün sonucuydu. Diplomasi, utanç ve savaş arasında seçim yapan Paşinyan utancı seçti ve savaşa girdi. Batılı ortaklar Ermeni ortaklarının yardımına gelmediler ve gelmeye de niyetleri yoktu...”
Evet, gerçekten de Paşinyan utancı seçti ve yeniden bir kez daha rezil oldu. Daha iki hafta önce İtalyan La Repubblica gazetesine bir demeç vermiş ve şu iddialı sözleri söylemişti:
“Bir gün uyandığımızda Rusya'nın artık burada olmadığını görmemizi sağlayan süreçler var. Ancak bugün Rusya'nın silahlara ihtiyacı olduğu bir dönemde, istese dahi Ermenistan'ın güvenlik ihtiyacını karşılayamayacağı açıktır.”
Paşinyan, Azerbaycan’ın demir yumruğunu yiyince ve Batılı dostları ve ABD yardımına gelmeyince yine her zamanki gibi her fırsatta aşağılayıp laf soktuğu Rusya’dan yardım istedi. Peki Rusya ne yaptı? Hiçbir şey!
Ancak Paşinyan 21 Eylül Çarşamba günü, Rusya Devlet Başkanı W. Putin ile görüşmek istedi. Sabah saatlerinde gerçekleşen telefon görüşmesinde taraflar Karabağ konusunu görüştüler. Muhtemelen Paşinyan, bu kez de Putin’e reverans etmişti! Peki bundan sonra ne olacak?
Bu gerginlik şimdilik sönümlenmiş gözükse de bitmiş değil! Lakin Paşinyan bu, ne zaman çark edeceği belli olmaz!
Öte yandan Zengezur Koridoru'nun açılmasına az bir zaman kaldı. İran bu durumdan alabildiğine rahatsız, öfkeli ve nasıl bir strateji izleyeceği muamma.
Zengezur Koridoru'nun açılması bütün Türkistan’ın Türkiye ile karadan kucaklaşması demek. Dolayısıyla bu hem askerî hem iktisadi hem tarihî hem de diplomaside devasa bir “Türk Gücü ve Birliği” anlamına geliyor.
Hasılı, Türkiye öncülüğündeki bu büyük şemsiyenin kimilerini korkuttuğu çok açık. AB benzeri bir “Asya Birliği” veya “Türk Birliği” dahi gündeme gelebilir. Öyle ya, gaz burada, tarım burada ve insan potansiyeli burada! Gerisini yaşlı ve bitkin Avrupa düşünsün!
Tabii bir de Türk düşmanları!
