Antalyaspor başkaldırdı

Kupada 2-0'lık iç saha galibiyeti ekmekli kadayıftır. Deplasmanda da rakip kaleye bir tane sallayabilirsen, üzerine kaymak çekmiş olursun. Trabzon, Antalya'da bir türlü baskıyı kuramadı ilk yarı boyunca. "Sahanın en iyi ismi Trabzonspor kalecisi Onur'du" dersek, Antalya'nın gol istediğini ve aradığını anlatmış oluruz. Djihoua, Trabzon savunmasını fiziğiyle bunalttı. Necati'nin topla buluşması bile "tehlike" için yeterli olsa gerek. Herkes kupada F.Bahçe-Trabzon finalini garanti görüyordu. Ziraat Kupası'nın sponsoru, yayıncı kuruluşu, Beşiktaşlısı, G.Saraylısı; F.Bahçe'ye kupada Trabzon'un rakip olmasını istiyordu. Antalya, sanki buna isyan edercesine kapasitesinin çok çok üzerinde etkili oluyordu. Ara ara Şenol Güneş'e bakıyorum. Çok tedirgin. Geldiğinden beri hiçbir maçta bu kadar sıkıntılı değildi. Çünkü skor avantajına rağmen, takımının futbolu tedirgin ediciydi. Engin Baytar'ın şutu dışında mahkûm oynayan, baskı yiyen taraf, bordo-mavililerdi. Trabzon maça konsantre olamadı. 2-0'ın rehaveti diyeceğim ama Antalya'nın golü, Trabzon'u ateşlemeliydi. Şenol Güneş durumun ve ciddiyetin farkında ama oyuncuları dakikalar azaldıkça skoru koruma içgüdüsü ile hareket etmeye başladı. Kaybedecek bir şeyi olmayan Antalya bastırdıkça, bastırıyor. Egemen ve Giray hemen hemen sıfır hatayla karşı koyuyordu. Trabzon forveti, dün gece çok silik kaldı. Hiç zorlamadılar. Hiç bunaltmadılar.