İmânı çaldırmamak için, uyanık olmalıdır!..

Halbuki Müslümânlar, birbirlerine olduğu gibi herkese hürmet eder ve herkesin yardımına koşarlar. Din yolunda ve dünyâ işlerinde sıkıntıda görünce kurtarırlar. Ramazân-ı şerîfe, oruç tutanlara, câmilere, ezâna, namâz kılanlara, Allah yolunda yürüyenlere sevgi ve saygı gösterirler. Kur'ân-ı kerîm okunurken, sessizce ve saygı ile dinlerler. Kur'ân-ı kerîmi her kitâbın üstünde bulundurup, üstüne bir şey koymazlar. Çalgı ve içki âlemlerinde, oyun arasında, eğlence yerlerinde okumazlar. Uygunsuz okunurken, susturamazlar ise, dinlemeyip uzaklaşırlar. Kur'ân-ı kerimi, yapraklarını, satırlarını, kelimelerini ve bütün muhterem, mübârek isimleri, yazıları, hakîr ve aşağı yerlerde görünce, kalbleri sızlayıp hemen kaldırırlar. Kul ve hayvan haklarını gözetirler. Gayr-i müslimlerin de mallarına, canlarına ve ırzlarına saldırmazlar. İslâmın güzel ahlâkı ile yaşıyarak herkesin sevgi ve saygısını toplarlar.

Din düşmanı olanlar ise, Kur'ân-ı kerîmi ve bütün mübârek ismleri, yazıları, hürmetten, kıymetten düşürmeye çalışır. Bunları, Allahü teâlânın yasak ettiği yerlerde ve şekillerde okurlar, okuturlar. Müslümânlığın aşağı gördüğü, pis dediği şeyler arasına yazarlar. Paketlerde, eğlence masalarında, örtü olarak kullanılmaları ve horlanılmaları, yerlerde sürüklenmeleri için, dergilere, kâğıt parçalarına, gazetelere basarlar. Temsillerde, mizâhlarda, komedilerde, karikatürlerde, filmlerde, televizyonlarda, radyolarda, Müslümânlarla, din büyükleri ve Allahü teâlânın emirleri ile alay ederler. Bütün buralarda Müslümân olarak pis, gülünç bir serseriyi gösterirler. Müslümânları ve Müslümânlığı tahkîr ederek, onu sevimsiz ve nefrete şâyân olarak tanıtırlar. Müslümân büyüklerine ve Müslümânlığın büyük tanıdığı şeylere çirkin isimler takarlar. 

Müslümânlar, bu gibi gösterileri, sözleri, yazıları, gazeteleri görmeye, dinlemeye gitmemeli,  almamalı ve okumamalıdır. İmânlarını çaldırmamak için, çok uyanık olmalıdır. Bir din âlimini beğenmeyen veyâ bir din kitâbını kusûrlu, hatâlı bulan bir kimse, eğer namâz kılıyor, oruç tutuyor, harâmlardan sakınıyor ise, bu kimsenin sözü veyâ yazısı incelenmeye, o âlim veyâ kitâp üzerinde durulmaya değer. Din kitâbına, din adamına, dil uzatan kimse, ibâdet yapmıyor ve harâmdan sakınmıyor ise, onun sözünün bir iftirâ, bir din düşmanlığı olduğunu anlamalı ve inanmamalıdır. 

Din adamlarını, din kitâplarını lekelemek, bugün din düşmanlarının âdeti ve silâhı olmuştur. Âlimin kıymetini ancak âlim anlar. Gülün kıymetini bülbül, altının ayârını kuyumcu, incinin hâlisini de ancak kimyâger anlar.

Müslümân, Allahü teâlânın yasak ettiği, zararlı şeyleri almaz, kullanmaz, dinlemez, okumaz ve bakmaz. Kimseye kötülük yapmaz. Kendine zarar verene karşılık yapmaz, sabreder. Ona tatlı dil, güler yüz ile nasîhat verir. 

Müslümân, Allahü teâlânın emrettiği iyi şeyleri öğrenmek, öğretmek ve yapmak için uğraşır. Fen bilgilerini gayr-i müslimlerde de olsa araştırır. Târih boyunca, insanlığın üstün bir varlık olduğunu düşünemeyenler, İslâm dînine düşmanlık etmiş, gençleri aldatmaya uğraşmış ve hiç ummadıkları bir zamânda yıkılıp, o, sımsıkı sarıldıkları dünyâ zevklerini bırakıp gitmişlerdir. Çoğunun ismi unutulmuş, nâm ve nişanları kalmamış, fakat İslâm güneşi nûrunu dünyâya yaymaya devâm etmiştir...

Netice olarak, inkâr edenler, dünyânın dışı tatlı, içi acı, dışı yaldızlı, içi zehirli ve başlangıcı hoş, sonu boş olan rahatlığına, güzelliğine sarılıyorlar. İnanan, îmân edenler ise, Kur'ân-ı kerîmin emirlerine yani Peygamberi efendimizin  yoluna sarılmalı ve bu ışıklı yolda ilerlemeye durmadan çalışmalıdır.