Peygamberimizi görenleri sevmek
12 Aralık 2015 02:00
Resulullah efendimizin yolunda canlarını, mallarını feda eden, Ona yardım eden, Eshâb-ı kirâmın hepsinin isimlerini saygı ve sevgi ile söylememiz bize vaciptir.
Cevap: Peygamber efendimizi görmekle, sözlerini işitmekle şereflenen Müslümanlara, Eshâb-ı kirâm denir. Peygamberlerden sonra, bütün insanların en hayırlısı ve üstünü hazret-i Ebû Bekir, bundan sonra insanların en üstünü hazret-i Ömer, sonra en üstünü hazret-i Osman, bundan sonra insanların en hayırlısı, hazret-i Ali'dir. Hadis-i şeriflerde, hazret-i Fatıma'nın, hazret-i Hatice'nin, hazret-i Aişe'nin, hazret-i Meryem'in ve hazret-i Asiye'nin dünya hanımlarının en üstünleri olduğu bildirilmiştir. Bir hadis-i şerifte; (Fatıma, Cennet hatunlarının üstünüdür. Hasan ve Hüseyin de, Cennet gençlerinin yüksekleridir) buyuruldu.
Bunlardan sonra Eshab-ı kiramın en üstünleri Aşere-i mübeşşeredir ki, Cennetle müjdelenmiş on kişidir. Bunlar; hazret-i Ebu Bekir, Ömer-ül-Faruk, Osman bin Affan, Ali bin Ebu Talib, Ebu Ubeyde bin Cerrah, Talha, Zübeyr bin Avvam, Sa’d bin Ebi Vakkas, Sa’îd bin Zeyd, Abdürrahmân bin Avf hazretleridir. Bunlardan sonra Bedir'de, sonra Uhud'da, sonra da Bî’at-ür-rıdvân'da bulunanlardır.
Resulullah efendimizin yolunda canlarını, mallarını feda eden, Ona yardım eden, Eshâb-ı kirâmın hepsinin isimlerini saygı ve sevgi ile söylememiz bize vaciptir. Onların büyüklüğüne yakışmayan sözler söylememiz, caiz değildir. İsimlerini saygısızca söylemek dalâlettir, sapıklıktır.
Resulullah efendimizi sevenin, Onun Eshabını da sevmesi lazımdır. Çünkü hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Eshabımı seven, beni sevdiği için sever. Onları sevmeyen kimse beni sevmemiş olur. Onları inciten beni incitir. Beni inciten de, Allahü teâlâyı incitmiş olur. Allahü teâlâyı inciten kimse, elbette azap görecektir.)
(Allahü teâlâ, benim ümmetimden bir kuluna iyilik yapmak isterse, onun kalbine Eshabımın sevgisini yerleştirir. Onların hepsini canı gibi sever.)
Peygamber efendimiz vefat etdiği gün, Medine şehrinde 33 bin Sahâbî vardı. Sahâbîlerin hepsi, yüzyirmidört binden fazla idi.
Cevap: Bir kimse, birinin gıyabında bir şey söylese, dedikodusunu yapsa, yanında bulunanlar da, gıybet etme dese, buna karşı o kimse de, bu bir şey midir dese, bunu söyleyenin imanı gider. Çünkü bu hareketiyle, haramı hafife almış, harama ehemmiyet vermemiştir.
Sual: Eshab kime denir ve bunların hepsini, bir Müslümanın sevmesi şart mıdır?
Cevap: Peygamber efendimizi görmekle, sözlerini işitmekle şereflenen Müslümanlara, Eshâb-ı kirâm denir. Peygamberlerden sonra, bütün insanların en hayırlısı ve üstünü hazret-i Ebû Bekir, bundan sonra insanların en üstünü hazret-i Ömer, sonra en üstünü hazret-i Osman, bundan sonra insanların en hayırlısı, hazret-i Ali'dir. Hadis-i şeriflerde, hazret-i Fatıma'nın, hazret-i Hatice'nin, hazret-i Aişe'nin, hazret-i Meryem'in ve hazret-i Asiye'nin dünya hanımlarının en üstünleri olduğu bildirilmiştir. Bir hadis-i şerifte; (Fatıma, Cennet hatunlarının üstünüdür. Hasan ve Hüseyin de, Cennet gençlerinin yüksekleridir) buyuruldu.
Bunlardan sonra Eshab-ı kiramın en üstünleri Aşere-i mübeşşeredir ki, Cennetle müjdelenmiş on kişidir. Bunlar; hazret-i Ebu Bekir, Ömer-ül-Faruk, Osman bin Affan, Ali bin Ebu Talib, Ebu Ubeyde bin Cerrah, Talha, Zübeyr bin Avvam, Sa’d bin Ebi Vakkas, Sa’îd bin Zeyd, Abdürrahmân bin Avf hazretleridir. Bunlardan sonra Bedir'de, sonra Uhud'da, sonra da Bî’at-ür-rıdvân'da bulunanlardır.
Resulullah efendimizin yolunda canlarını, mallarını feda eden, Ona yardım eden, Eshâb-ı kirâmın hepsinin isimlerini saygı ve sevgi ile söylememiz bize vaciptir. Onların büyüklüğüne yakışmayan sözler söylememiz, caiz değildir. İsimlerini saygısızca söylemek dalâlettir, sapıklıktır.
Resulullah efendimizi sevenin, Onun Eshabını da sevmesi lazımdır. Çünkü hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Eshabımı seven, beni sevdiği için sever. Onları sevmeyen kimse beni sevmemiş olur. Onları inciten beni incitir. Beni inciten de, Allahü teâlâyı incitmiş olur. Allahü teâlâyı inciten kimse, elbette azap görecektir.)
(Allahü teâlâ, benim ümmetimden bir kuluna iyilik yapmak isterse, onun kalbine Eshabımın sevgisini yerleştirir. Onların hepsini canı gibi sever.)
Peygamber efendimiz vefat etdiği gün, Medine şehrinde 33 bin Sahâbî vardı. Sahâbîlerin hepsi, yüzyirmidört binden fazla idi.
***
Sual: Gıybet, dedikodu yapan bir kimseye, "bunu yapma günahtır" diye ikaz edildiğinde, o da, “bu da bir şey mi ki” diye cevap verse, bu kimsenin imanına bir zarar gelir mi?
Cevap: Bir kimse, birinin gıyabında bir şey söylese, dedikodusunu yapsa, yanında bulunanlar da, gıybet etme dese, buna karşı o kimse de, bu bir şey midir dese, bunu söyleyenin imanı gider. Çünkü bu hareketiyle, haramı hafife almış, harama ehemmiyet vermemiştir.