Üretime ara verip yatırımla gaza basalım

SIRA DIŞI EKONOMİ SOHBETLERİ ÖZLEM YILMAZ ozlemyilmaz.tgrt@hotmail.com İş a­da­mı Ah­met Ko­za­noğ­lu'nun e­şi Nes­li­han Ha­nım, e­ko­no­mik k­riz i­çin, "Ü­re­tim ya­pan­lar, s­tok­la­ra ça­lış­mak­tan­sa bir sü­re f­re­ne bas­ma­lı. Fır­sa­tı o­lan­lar da ser­ma­ye­le­ri­ni ye­me­mek şar­tı i­le ya­tı­rı­mı sür­dür­me­li" de­di.BU HAFTAKİ KONUĞUMUZ NESLİHAN KOZANOĞLU Or­ga­nik ta­rı­mı bi­len­le­rin sa­yı­sı bir elin par­mak­la­rı­nın sa­yı­sı­nı geç­mez­ken, 19 yıl ön­ce top­rak­la­rı­nı arı­ta­rak seb­ze mey­ve ye­tiş­tir­me­ye baş­la­yan Nes­li­han Ha­nım'ın kriz­le il­gi­li yo­ru­mu da şöy­le: "Üre­tim ya­pan fre­ne, ya­tı­rım ya­pan ga­za bas­ma­lı..."Sunuş 19 yıldır organik sebze üretiyor Bu haf­ta, sos­ye­te dün­ya­sı­nın ün­lü isim­le­rin­den Nes­li­han ve Ah­met Ko­za­noğ­lu çif­ti­nin Cum­hu­ri­yet­köy'de­ki çift­lik­le­ri­ne mi­sa­fir ol­duk. Nes­li­han Ko­za­noğ­lu, "Be­nim yav­ru­la­rım" de­di­ği hay­van­la­rıy­la çok mut­lu. İnek­le­ri, ör­dek­le­ri, eşek­le­ri, ta­vuk­la­rı var... On­lar­la ki­mi za­man bir ve­te­ri­ner gi­bi, ki­mi za­man da psi­ko­log gi­bi il­gi­le­ni­yor. Hay­van­lar ara­sın­da­ki di­ya­lo­ğu çok­tan çöz­müş olan Nes­li­han Ha­nım'a gö­re, hep­si fark­lı ka­rak­ter­de... Bir­bi­ri­ne kü­sen de var, di­ğer­le­ri­ni kıs­ka­nan da... Hat­ta hay­van­la­rın her bi­ri­nin ken­di­le­ri­ne öz­gü dil­le­ri bi­le ol­du­ğu­nu dü­şü­nü­yor... Biz, Nes­li­han Ha­nım'ın 'yav­ru­la­rıy­la' ya­şa­dı­ğı mut­lu­luk­la ke­yif­len­dik... Okur­la­rı­mı­zın da ay­nı key­fi al­ma­sı­nı di­li­yo­ruz... Kent­te ya­şa­yan in­san­la­rın he­men he­men ta­ma­mı­nın rü­ya­sı­dır bir çift­lik evi... Hay­van­lar­la il­gi­len­mek, sü­tü sağ­dık­tan bir­kaç da­ki­ka son­ra içe­bil­mek, fol­luk­tan yu­mur­ta alıp, ta­ze­li­ğin­den emin ola­rak ye­mek... Ama yi­ne bir ço­ğu­muz için bun­lar, hep ha­yal ola­rak ka­lır... Nes­li­han ve Ah­met Ko­za­noğ­lu ise, ya­şa­dık­la­rı ha­re­ket­li ce­mi­yet ha­ya­tı­na rağ­men, bu ha­yal­le­ri­ni ger­çek­leş­tir­miş... Şim­di de­va­sa çift­lik­le­rin­de or­ga­nik seb­ze üre­tip, hay­van­la­rıy­la il­gi­le­ni­yor­lar... Mil­yon­lar­ca ki­şi için ha­yal olan bu çift­lik ha­ya­tı­nın ay­rın­tı­la­rı­nı, gü­zel­lik­le­ri­ni; ha­mur yo­ğu­ran, inek sa­ğan, her bi­ri­nin psi­ko­lo­ji­siy­le il­gi­le­nen, inek­le­ri­nin do­ğu­mu­na yar­dım­cı olan Nes­li­han Ha­nım'dan öğ­re­ni­yo­ruz... Nes­li­han Ha­nım'ın kriz­de ev ha­nım­la­rı­na, üre­ti­ci­le­re, ya­tı­rım­cı­la­ra tav­si­ye­le­ri var... >> Nes­li­han Ha­nım za­ma­nı­nı­zın bü­yük bir bö­lü­mü­nü, çift­lik evi­niz­de ge­çi­ri­yor­su­nuz. As­lın­da ara­zi­nin bü­yük­lü­ğü­ne bak­tı­ğı­mız­da siz bir renç­ber­si­niz... Na­sıl ol­du bu? Renç­ber­lik­ten öte or­ga­nik ta­rım uz­ma­nı­yım. 19 se­ne ön­ce ara­zi­le­ri­mi­zi arı­ta­rak baş­la­dı­ğım bu ça­lış­ma sa­ye­sin­de hem 8 öğ­ren­ci okut­tum, hem de bel­ki de Tür­ki­ye'ye ilk or­ga­nik ürü­nün ne ol­du­ğu­nu ta­nıt­tım. Ça­lış­ma­la­rım hâ­lâ de­vam edi­yor. Ta­bii bu sa­ye­de do­ğa­nın şi­fa­sın­dan bol bol ya­rar­la­nı­yo­rum. Bu ka­dar ener­jik ve sağ­lık­lı ol­ma­mı sa­nı­rım top­ra­ğa ve bol ok­si­je­ne borç­lu­yum. >> Çift­lik­te­ki bü­tün hay­van­la­rın bi­rer ka­rak­te­ri ol­du­ğu­nu söy­le­di­niz, hat­ta eli­ni­ze do­ğan­la­rı bi­le var. Hay­van­la­rı bes­le­me­ye ilk ev­len­di­ğim yıl­lar­da Le­vent'te­ki evi­mi­zin bah­çe­sin­de, çap­kın­lı­ğı ile ün­lü ko­ca­mı eve bağ­la­mak için baş­la­dım. Çift­lik ku­ru­lun­ca kü­mes hay­van­la­rı bu­ra­ya ta­şın­dı. Son­ra da di­ğer bü­yük baş­lar ila­ve ol­du. On­la­rı sa­de­ce sev­mek amaç­lı bes­le­di­ği­miz için, za­man­la ara­mız­da ya­kın­lık doğ­du. Çift­lik­te bir­kaç gün ya­şa­sa­nız on­la­rın da biz­ler gi­bi duy­gu­la­rı ol­du­ğu­nu ko­lay­ca gö­rür­sü­nüz. Dep­res­yo­na gi­ren­ler, aşk ya­şa­yan­lar, ne­şe­li­ler, has­ta­lar... En zevk al­dı­ğım inek­le­rin do­ğu­mu. Ger­çek do­ğum san­cı­la­rı ve sa­at­ler sü­ren do­ğum. Civ­civ­ler ay­rı bir ke­yif. Yu­mur­ta­dan çık­tık­la­rın­da ka­rak­ter­le­ri bel­li olu­yor. İs­ter is­te­mez eli­niz­de do­ğan yav­ru­la­rı, ai­le­nin bir fer­di gi­bi gö­rü­yor­su­nuz. İsim­le­ri bi­le var. Süs­lü, kı­na­lı, sa­rı kız, eşek bi­zim ai­le­miz. KRİZ 'GE­Lİ­YO­RUM' DE­MİŞ­Tİ >> Ni­şan­ta­şım Der­ne­ği'nin Baş­kan yar­dım­cı­sı, İn­gi­liz­ce fi­lo­lo­ji me­zu­nu, gur­me olan ve za­ma­nı da çok iyi kul­la­nan bir ha­nım­sı­nız. Za­man sı­kın­tı­sı çek­mi­yor mu­su­nuz? Ba­zen gün­lük prog­ram­ım be­ni bi­le ür­kü­tü­yor. Çok prog­ram­lı ve di­sip­lin­li ol­du­ğum için üs­te­sin­den ge­le­bi­li­yo­rum. Tar­la iş­le­ri, hay­van­la­rın te­da­vi­le­ri, te­re­yağ, pey­nir, sal­ça, yo­ğurt gi­bi ürün­le­rin ya­pı­mı ba­na ait. Ye­mek ki­ta­bı çı­kart­mak üze­re­yim. Sos­ye­te.com ad­lı si­te­de kö­şe ya­zı­yo­rum. >> Bi­ri­kim­le­ri­ni­zi na­sıl de­ğer­len­di­rir­si­niz....Tu­tum­lu mu­su­nuz ? Yu­mur­ta­la­rı de­ği­şik se­pet­ler­de sak­lı­yo­rum. Son za­man­lar­da gay­ri­men­ku­le ya­tı­rı­mı ter­cih edi­yo­rum. Elektrik, su, do­ğal­ gaz, ben­zin gi­bi gi­der­ler­de çok dik­kat­li­yim. Kul­lan­ma­dı­ğım yer­de elek­trik yak­ma­mak, ma­zot­lu araç kul­lan­mak gi­bi. >> Kriz var di­ye mut­fak ve­ya ev mas­raf­la­rı­nı­zı kıs­tı­nız mı? Bu kri­zin ge­le­ce­ği za­ten 2 se­ne ön­ce­sin­den bel­li idi. Ame­ri­ka'da ye­ni bir akım var. Re­ses­yo­nis­ta. En var­lık­lı in­san­lar bi­le en dü­şük ma­li­yet­le şık olu­yor­lar ar­tık. Ben de bu­nu uy­gu­lu­yo­rum. Za­ten mut­fak ve di­ğer ev mas­raf­la­rı bu tip har­ca­ma­la­rın ya­nın­da çok kü­çük ka­lı­yor. >> Siz­ce bu or­tam­da iş adam­la­rı ve­ya iş ka­dın­la­rı fre­ne mi bas­sın, yok­sa ga­za mı? Siz­ce ne­den böy­le ol­ma­lı? Bu kri­zin ben­ce ne­de­ni uzun va­de­li dü­şük fa­iz­li kre­di­ler. Üre­tim ya­pan­lar fre­ne, ya­tı­rım ya­pan­lar ga­za bas­ma­lı. Üre­tim ya­pan­lar, stok­la­ra ça­lış­mak­tan­sa bir sü­re ya­vaş­la­ma­lı­lar. Ya­tı­rım im­ka­nı olan­lar di­ğer ti­ca­ri fa­ali­yet­le­ri­nin iş­let­me ser­ma­ye­le­ri­ni ye­me­mek şar­tı ile ya­tı­rım ya­pa­bi­lir­ler. >> Ye­ni ne­sil genç­le­re ve ev ha­nım­la­rı­na ne­ler öne­rir­si­niz? Er­ken ev­len­me­sin­ler. Ev­le­nin­ce de de­ğiş­me­sin­ler. Ka­dın­la­rı­mız he­le bir de ço­cuk sa­hi­bi olun­ca hem ba­kım­la­rı­nı hem de eş­le­ri­ni ih­mal edi­yor­lar. İyi bir ev­li­lik ka­dı­nın elin­de. Di­şi kuş­lar yu­va­la­rı­nı ya­pıp ilk günkü he­ye­ca­nı, sev­gi ve il­gi­yi hiç azalt­ma­sın­lar. Ko­ca­la­rı bir nu­ma­ra­la­rı ol­sun. >> Siz­ce 'an­ne' ne de­mek? Kar­şı­lık­sız sev­mek. Fe­da­kar­lık. Şef­kat. Son gü­nü­ne ka­dar ço­cu­ğu için ça­lış­mak. Bir an­ne­nin en bü­yük ödü­lü yav­ru­su. Ha­ya­tım­da­ki ilk aş­kım oğ­lum, Ba­şar'ım. MÜSRİFLİK YAPMIYOR Pa­ha­lı ürün­le­ri al­mak için in­di­rim gün­le­ri­ni ter­cih eden Nes­li­han Ha­nım, kriz­de ta­sar­ruf yap­mı­yor, ama müs­rif­lik de tar­zı de­ğil İneğe doğum bile yaptırıyor Çok ça­lış­kan olan, bu­nu da et­ra­fı­na aşı­la­yan ­Nes­li­han ­Ko­za­noğ­lu, süt sağ­dı­ğı inek­le­ri­nin do­ğu­mu­nu bi­le yap­tı­rı­yor. Ye­tin­me­yip et­ra­fıy­la il­gi­le­ni­yor. Bu­nu na­sıl ba­şar­dı­ğı­nı da şöy­le an­la­tı­yor: Ça­lış­mak ve üret­mek vaz­ge­çil­me­zim. Cum­hu­ri­yet köy, Mus­ta­fa Ke­mal Ata­türk'ün kur­du­ğu ay­dın bir köy. Li­se­si, sağ­lık oca­ğı, ec­za­ne­si var. Kö­yü­mün ço­cuk­la­rı­nı ne ka­dar an­lat­sam yet­mez. On­la­rı ta­nı­ma­nız ge­rek. Ze­ki, ça­lış­kan , ter­bi­ye­li ve ye­te­nek­li­ler. Kom­şu ço­cuk­la­rı ta­kıl­dık­la­rı ders­le­ri sor­mak ve bil­gi­sa­yar­dan fay­da­lan­mak için ba­na ge­lip git­me­ye baş­la­dı­lar. On­la­rın ka­pa­si­te­si­ni fark edin­ce ben de Üs­kü­dar Ame­ri­kan Kız Li­se­si ve İn­gi­liz Fi­lo­lo­ji­sin­den öğ­ren­dik­le­ri­mi on­la­ra ak­tar­ma­ya ka­rar ver­dim. Çok ke­yif al­dı­ğım bu ders­ler ne­ti­ce­sin­de ço­cuk­la­rım İn­gi­liz­ce'yi an­lar ve ra­hat ko­nu­şur ol­du­lar. Zamanım ailem için Nes­li­han Ha­nım, Ah­met Bey ile 24 se­ne ön­ce Akat­lar te­nis ku­lü­bün­de ta­nış­tı­ğı­nı sö­yle­yip, ev­li­li­ğe gi­den sü­re­ci şöy­le an­la­tı­yor: Kulü­be oğ­lum ve kar­de­şim­le gi­di­yor­dum. Biz iki kar­deş maç ya­par­ken oğ­lum da ders alı­yor­du. Ah­met de üye ol­muş. Ama az kal­sın el­den ka­çı­rı­yor­dum. Kar­de­şi­mi eşim, Ba­şar'ı oğ­lu­muz zan­ne­dip ''Keş­ke böy­le bir ka­rım ol­say­dı'' der­miş. Ben de onu, kim ol­du­ğu­nu bil­me­den, be­ğen­di­ği­mi en ya­kın ar­ka­da­şı­ma an­la­tı­yor­dum. Uzun la­fın kı­sa­sı kıs­met­miş. Ah­met ar­ka­da­şı­mın ba­ba­sı­nın ar­ka­da­şı çık­tı. Ta­nış­tı­rıl­dık. 2.5 se­ne­lik be­ra­ber­lik­ten son­ra ev­len­dik. 2 gün gi­bi ge­çen 21 se­ne­dir de çok mut­lu ya­şı­yo­ruz. HAF­TA­NIN 4 GÜ­NÜ ÇOK ÖZEL Haf­ta­nın ba­zı gün­le­ri için 'ev­li­lik gün­le­ri­miz' di­yor Nes­li­han Ha­nım! Pay­laş­tı­ğı­mız o ka­dar çok ak­ti­vi­te var ki. Ah­met, 9 se­ne ön­ce ka­rar al­dı. Ofi­se sa­de­ce haf­ta­nın üç gü­nü gi­di­yor. Ge­ri ka­lan 4 gün bi­zim. Ben bu gün­le­re "ka­rı ko­ca gü­nü" di­yo­rum. Ken­di iş­le­ri­mi onun ofis sa­at­le­rin­de hal­le­dip be­ra­ber gün­le­ri­miz­de an­nem­le bi­le te­le­fon­da ko­nuş­mu­yo­rum. Ba­zen bir öğ­le ye­me­ği, ba­zen spor, ba­zen av ba­zen de evi­mi­zin ve çift­li­ği­mi­zin key­fi­ni sü­rü­yo­ruz. Cu­mar­te­si-pa­zar mi­sa­fir gün­le­ri­miz.