Görüntü hâlâ flu

Bakıyorum da, kadroda Ümit Özat ve Ogün yok. Yanlış anlamayın. Maçın 18 kişilik kadrosunda yok. Sürekli 11'de görmeye alıştığımız Lazetic ve Rapaiç ise yedek kulübesinde. Bu ne demek? Mustafa Denizli, futbolcularından son derece şikayetçi ki; böyle bir bir revizyona gitmiş. Yani eleştiriler, hocayı etkilemiş. Son Lyon maçından sonra demiştim ki; "Ogün bu takıma zarar veriyor. Orta sahada takımın gücünü eksiltiyor. Ümit Özat ise ard arda yaptığı fahiş hatalardan sonra iyice demorolize oldu." İşte Mustafa Hoca, bu iki futbolcuyu tribüne gönderince ben de oturduğum koltuğa iyice yaslandım ve dikkatli gözlerle F.Bahçe'yi izlemeye başladım. Çok erken iki gol buldu sarı-lacivertliler. Gollere kadar, adam markajından çok saha markajı uyguladılar. Öyle istekli oynuyorlardı ki; herkes gibi ben de "goller geliyor" düşüncesine kapılmıştım. Nitekim, yanılmadık. Ancak 2-0'dan sonra tribündeki seyirci erken gollerin de coşkusuyla sahada futbol döktüren oyuncularını destekleyeceklerine basın tribününe döndüler ve haftaların birikimini boşaltmaya çalıştılar içlerinden. Gerçi, bu şekilde yüklenmekte haklıydılar, ama tribündeki basına karşı sürdürülen bu ilginç protesto, sahadaki oyunu olumsuz etkiledi. F.Bahçeli futbolcular, o andan itibaren sanki üzerlerine sihirli bir değnek değmiş gibi negatif futbol oynamaya, pas hataları yapmaya, adam kovalamamaya başladı. Ardından Antalya'nın golü geldi. Golden sonra F.Bahçe'nin yeniden toparlanacağını ümit ettik, ama bu kez yanıldık. F.Bahçe, ikinci yarıya maçın başında olduğu gibi arzulu ve hırslı başladı. Ama saman alevi gibi parlayan ve sönen bir istekti bu. Johnson'un ayağından gelen golle fark ikiye çıkınca Fener rahatladı ama Nuri'nin golüyle yeniden stres başladı. Antalyaspor'a yeni bir hava getiren Hüseyin Kalpar'ın bu maçta en etkili forveti Atilla Birlik'i sahaya neden geç sürdüğünü anlayamadık. Hakem Ali Aydın, yardımcısı Cemal Gemici'nin kendisini birkaç defa yanıltmasına rağmen maçın sonucunu etkileyecek hata yapmadı.