Horon güzeldi

Trabzon horon oynadı. G.Saray aydın havası. Biri çabuk çabuk, biri düşüne düşüne... Frank de Boer, eskimiş ayağını topa uzatana kadar 10 metreden yetişti Fatih. Kemençenin kıvrattığı andı. Titredi çocuk, Mondragon kımıldıyamadı bile. Sonra yine düşünmeye başladı sarı-kırmızılılar. Bir sonraki hamle için kırk hesap yaptılar. Efelerin havasıydı. Gayda yavaş çalıyordu... De Boer, Petre, Abdullah, Bülent, Orhan, Berkant... Ayaklarında ağırlık yüklü gibiydi. Çok geçmeden kemençe sesiyle çınladı Olimpiyat Stadı. Yattara düğümledi Orhan Ak'ı. Bir makine düzeninde ezbere oynadı Trabzonspor. Fatih kaptan, sanat yaptı. Gökdeniz, uzun sokakta bile böyle rahat değildi. İbrahim, Hüseyin, hele hele Erdinç göklerin hakimiydi. Stad hoparlörü üst üste "yazıklar olsun" çalıyordu. Orhan abinin şarkısına uydurmuşlar. G.Saray'ın ruh çağırma seansları fayda etmez bu takıma... Hayalete dönmüş futbolcular. Benliklerini kaybetmişler. Beden lâzım bu formalara. Yan masadan göbekli bir arkadaş girdi araya, "Basın tribününden bir takım yapsak, yeneriz G.Saray'ı" sözüyle olayı özetledi. Hakikaten yazıklar olsun! Futbol litaratüründe bu şeklin tarifi yok. Trabzon her zamanki futbolunu oynadı. Yükselen takım değerleri içinde bir kaç futbolcusu öne çıktı. Neresini anlatalım G.Saray'ın? Futbol koşarak oynanır. Sıkışan alanlardan kurtulmak için acele etmeli. Rakibin boş bıraktığı yerlere topu kaçırmalı. Kendi tarafını riske etmemeli. Orta alandan olgun pas çıkmalı. Gol yerinde inisiyatif kullanmalı... Futbol alfabesinin ilk harfini geçemedik. Bir yıldız takımda görülmeyecek yetersizliklerin hepsi G.Saray'da vardı. Duran toplardan bir kaç tehlike sonrası futbol iflâsı. İkinci yarıda Mustafa Çulcu sarı-kırmızılı forma giydi. Hakemin katılımı puan almaya yetmedi.