Kangren olmuş...

Burada bir yanlışlık var. Saha içi ile dışarda kalanlar arasında bir dengesizlik var. Milyonlar istiyor, başkanı, hocası, masörü, malzemecisi, bütün millet bir yürek konsantre olmuş 3 puanı istiyor. Futbolcular istemedikten, kendilerine yakışan mücadeleyi vermedikten sonra ne kıymeti var?.. Anlaşılan şu ki; ay-yıldızlı formanın içinde işi ciddiye almayanlar var. İşi sermişler "Nasıl olsa kazanırız havasına girmişler." Puanı bıraktım, kendileri adına üzüldüm. O kadar futbol geçmişlerine, bilinen kalitelerine, kariyerlerine acıdım... O kadar ne yaptığını bilmez haldeydiler ki, bir amatör takım görünümündeki Makedonya karşısında aciz durumlara düştüler. Esasta biz usta, adamlar acemi. Fakat dakikalar ilerledikçe enteresan bir hâl aldı oyun. Bir taraf veteranları oynuyor, bir taraf ne varsa vermeye çalışıyor. Oyunu kötü olanlar canla başla koşuyor, kovalıyor, özde kaliteli olanlar adım atmaya üşeniyor... Evet evet, burada bir hastalık var. Bu takımda olanların hedefleriyle, takıma gönül verenlerin beklentileri farklı. Bu takıma neşter vurmak gerekiyor. Acilen müdahale etmeli. Ay-yıldızlı forma, milli heyecanını kaybedenlerden temizlenmeli... Aslında bu fikir bu maçın ürünü değil. Çok önceden olgunlaştı, artık kangren oldu, kesilmesi gerekiyor. Takım taktiğine, oyun anlayışına, saha dizilişine, giren çıkanlara bakmadan, ilk önce bu takıma oynamak isteyenleri kazandırmalıyız. Milli heyecanı kalbinde taşıyanları bulmalıyız... 2000'in Temmuz'unda yazmıştım; "Yeni hoca, yeni takım, yeni heyecen mecburiyetinden söz etmiştim." Israrla sevgili Şenol hocama sormuştum. Hocam iyi niyetli, hocam sevecen, kimseyi dışarıda bırakmadan kazanma yolunu seçti. Duygular kaybetti, futbolun realitesi kazandı... Maçın hakemi acıdı bize, iki dakikada tabela değişti. Hiç haketmediğimiz halde 3 puanı alan taraf olduk. Bir şans daha verdi bize futbol topu... Bakalım sonunu nasıl bağlarız? Bir bir sıçrayan çekirge bir daha sıçrar mı?..