Kör döğüşü

Çok koştular, birbirinin oyununu bozdular... Hocalar iyi hazırlanmışlar demek ki!.. Görev paylaşımı, hiç aksamadı. Hep doğru müdahale yaptılar. Sahanın hiç bir yerinde rahat hareket fırsatı vermediler. İlk topa basma, zamanlama, kademe, futbolun savunma tarafında her şey güzeldi. Olayın kötü tarafı, futbolcuların verimsiz haliydi. Genel anlamda rakibi oyundan düşüren arkadaşına topu rahat kullanacağı pozisyon hazırlama becerisini gösteren yoktu. Aslında çıkan 11'lere bakınca kör döğüşünü normal karşılamak gerek... Teknik adamların ilk 11 tercihleri, oynamaktan çok oynatmamak üzerineydi. Rıza hocaya söyleyecek fazla birşey yok. İmkansızlıklar içinden bu kadarını çıkarması bile alkışlanacak bir olay. Takımının saha yerleşimi, alan ve adam kontrolü mükemmeldi. Fırsat buldukça etkili hücumlar da ürettiler. Mücadelenin ilginç tarafı, varlıkta yokluk yaşıyordu. Bir Pancu, bir Sergen topu yönlendirme görevinde sahaya sürülmüş... Baskı altında yalnız kaldılar. Topu rakipten kurtardıklarında verecek arkadaş bulamadılar. Lucescu, sadece mücadele vasfı olanları sürmüştü sahaya... Kaleyi kollamakta birbirini tamamlıyorlardı, fakat gole koşmakta kopuk film gibi kesik kesik görüntü veriyordu. Daha kime yer versin, eldeki malzeme bu denebilir... Problemin muhatabı, Rumen arkadaş. Yapıyı baştan kuran o. Hedefi şampiyonluk olan bir takımın, hücum organizasyonu İbrahim, Tamer, Yasin, Tayfur, Ali Eren'e bırakılır mı? O Rumen arkadaşın ligimize kattığı tek şey, yüreksiz futbol... Peşinden koşan çok insan var. Görelim bakalım nereye varacaklar? Bir cümle daha; futbol, bu kadar renksiz oynanırsa, tribüne oturacak, ekran başına dikilecek futbolsever bulunmaz. Seyredene heyecan veren üç güzel hareket vardı. üçü de duran toplardan geldi. Cordoba, Kabat'a hediye etti. Sergen, baraj üstünden çatala attı. Bitime az kala Pancu, 3 puanı getiren golü kaydetti. Hakem Serdar Tatlı vasat bir yönetim gösterdi.