Usta ile acemi

İyi demeye korkuyor insan. Üç güne çıkmıyor, nazara uğruyor güzel olan. Gözü olanın gözü çıksın. Premier Lig'den bordo-mavili bir takım düştü memlekete. Neresini anlatayım?.. Yüzyılın tüm futbol değerlerini taşıyorlar. Alan daraltma, rakibi zora sokma, tehlikeyi başlamadan bitirme... Hücum aksiyonları hayranlık veriyor. Kendine özel hareketi olan çok. Ayağına gelmesini bekliyorsun... Yattara'yı yedek oturtanın futbol bilgisinden şüphe ederim. Ona eksiklik atfedenin diplomasını yırtarım. Sahaya onsuz takım çıkarmayı futbola ihanet sayarım... Kaptanı anlatmaya gerek yok. Gökdeniz'in sahada yürümesi yetiyor. Polonyalı çabuk uyum sağlamış. Belli ki kumaş kaliteli. İlk golün sahibi Özgür iyi futbolcu... Takım değerleri deniyor ismine. O yükseldiği ortamda kıymetli oluyor forma giyenler. Nedir üstün kılan Trabzonspor'u? Az bir takım mı G.Antepspor? El Taib, Jaziri, Bouazizi, Lazarov, Hasagiç ve yerliler... Kaliteli futbolcular, toplama takım gibi oynuyorlar. Zor işleri bireysel, kolay işleri beraber yapma peşindeler. Futbol çarkı tersine işliyor G.Antep'te. Usta ile aceminin kupa oyunu desek daha doğru olur. Yarım saat dolmadan tabelayı değiştirdi Trabzon. Bir yan top organizasyonundan kesilen topu, voleybola benzer çivileme kafa vuruşuyla gol yaptı Özgür. Sonra bir yarım saat hırpaladı G.Antep'i Trabzon. Yattara düğüm yaptı, birbirine çarptırdı rakip savunmayı. Gökdeniz ve Szymkowiak yokladı kaleyi. Bir saat dolduğunda 2-0 yazıyordu tabelada. Son yarım saat boşuna oynandı. Alan razı, veren razıydı. Kaleci Hasagiç ile bordo-mavili şutçular arasında geçti zaman. Gol vuruşu çalıştılar, başarılıydı Hasagiç... Kaçan hocayı çok eleştirmiştim. Hücum aksiyonları yetersiz yazmıştım. Mevcut malzemenin kalitesini kestiremeyenler "Daha ne olsun?" derdi. İşte budur söylediğim. Şimdi de "Daha bu ne ki?" diyorum. İki aylık çalışmanın ürünü bu. Gelecek aydınlıktır Trabzon'da. Küflenmiş bayrakları çıkarın sandıktan. Yeni şarkı bestelesin ozanlar. Şampiyon Trabzon desin türküler... Selçuk Dereli'yi hiç fark etmedim.