Zor oyun

Maç öncesi beklentim; kapanan Diyarbakır karşısında "zorlanır" Trabzon üzerineydi. Dar alanların top saklama ustası Fatih, etkili yerlere servis yapar, kendine pozisyon üretir... Buluştuğu topları, direk kaleye taşıma becerisi yüksek Gökdeniz fırsat yakalar, fauller alır... Szymkowiakasist yapar, şut atar... Birkaç güzel oyundan sonra uykuya dalan Yattara aslına döner ihtimali... Çok haklı olarak Yattara'yı dışarda tuttu Şenol hoca. Mehmet Yılmaz tercihi kağıt üzerinde doğruydu... Pratikte fazla bir faydası olmadı. Halbuki Diyarbakır savunmasını rahatsız etme noktasında kaldı. Fatih bir damla boşluk bulamadı. Birkaç duvar pası, yana, geriye aktardığı toplar... Szymkowiak organizasyon görevinde kaldı. Tabelayı değiştiren Gökdeniz oldu... Dakika 18'de 30 metre slalom sonrası penaltıyı yaptırdı. Maç öncesi hesabımı şaşırtan, Diyarbakır'ın performansı oldu. Düşme potasına bu kadar yakın bir takım nasıl bu derece üst seviye maçı götürür? Ayları boşa geçirip, akılları başa mı geldi? Geç gelen akıl işe yarar mı? Bu ne tempo, bu ne organizasyon... Hızlı hücumlar çabuk paslar, markaj, pres... Hep ilk topa bastılar. Sahanın her yerine baskı uyguladılar. Tebrik etmemek mümkün değil. Yazık oldu emeklerine... Teknikleri yetmedi, kalenin yanında becerileri zayıftı. Diyarbakırspor'un kurtuluş mücadelesine aynı oranda karşılık verdi Trabzonspor. Teknik olarak rakibinden üstün görünmese de takım savunmasında başarılı oldular. 4'lü defansın hareketi, orta sahanın yerleşmesi, arkası kesilmeyen Diyarbakırspor ataklarına karşı koyması... Neresinden baksan seyiri zevk veren müthiş bir mücadele oldu. Aradaki fark sadece Gökdeniz'in bir anlık hamlesiydi. 22 futbolcu da alkışı hak etti.Centilmen tavırları, bir başka takdire değer taraf... Bitime az kala, bir faulü es geçmesi hariç, maçı mükemmel yönetti Mustafa Çulcu.