Abdüllatif Uyan

Bir gün Hazret-i Muaviye (radıyallahü anh) "Ne olaydı, ne zaman öleceğimizi bilseydik" dedi.

Hazret-i Ali (radıyallahü anh), bir gün mescitte olanlara and verip "Her kim Resulullah'tan (Beni seven, Ali'yi de sever) hadîs-i şerifini işitmişse şehadet etsin/doğrulasın" buyurdu.

Emir-ül müminin Ali bin Ebi Talip (radıyallahü anh) anlatıyor: "Resul aleyhisselam vasiyet edip vefatlarında mübarek bedenlerini benim yıkamamı emir buyurdular...

Sıffin harbine giderken askerler çok susamışlardı.

Rivayet edilir ki: Hazret-i Ali bir gün hilafeti zamanında, beytülmal hazinesine girip fazla miktarda altın ve gümüşleri gördü. Az yaklaştı. Ve seslenip:

Hazret-i Osman (radıyallahü anh), halife iken bir kölenin kulağını çekti. Köle ona dönüp:

Bir gün Peygamberimiz, Eshab-ı güzinle otururken, Hazret-i Cebrail geldi. Resulullah'a: "Yâ Muhammed! Hazret-i Yusuf'un ve Hazret-i İbrahim'in sakallarına bakmak istersen, Osman bin Affan'ın mübarek sakalına bak" dedi. Ardından:

Bir Yahudi, Hazret-i Ömer'in güya adil olmadığını ispatlamak için bir plân yaptı.

Hazret-i Ömer Halife iken İslam askerlerini cihada göndermişti. Bir ay sonra Cuma günü minberde hutbe okuyordu. Bir ara durdu.

Hazret-i Ömer halife olunca, kendisine maaş tayin ettiler. Lâkin Hazret-i Ömer "Bu ücret fazla" dedi. Kabul etmedi. Yarıya indirdiler.

Bir gün, Resulullah Efendimiz'le Hazret-i Ömer ikisi namaz kılıyorlardı. Efendimiz imamdı, o cemaat. Akşam namazı kılınıyordu.

Asr-ı saadette bir Yahudi'yle bir münafık ihtilafa düştüler. Yahudi münafığa "Gel Muhammed'e gidelim. O bizim aramızı bulsun" dedi.

Hazret-i Ebu Bekir (radıyallahü anh) minbere çıkıp:"Bir kında iki kılıç, bir evde iki sahip, bir mescitte iki kıble olmadığı gibi bir ümmette iki halife olmaz" dedi.

Hazret-i Ebu Bekr (radıyallahü anh) gözyaşıyle ağlayıp: "Anam-babam sana feda olsun. Ölümden acı çektin.

Resulullah Efendimizin (aleyhissalatü vesselam) son hastalığında, vefatları yaklaşmıştı.

Resul aleyhisselam buyurdular ki: "Miraç gecesinde, göklere yükseldim.

Bedir savaşında Ramazan-ı mübarekin on yedinci Cuma günüydü. Abdullah bin Mes'ud der ki: "O gazada ben de vardım. Vücudum zayıftı.

İslam askeri Tebük harbinde idiler. Şiddetli gaza oluyordu. İki tarafın da askeri kuvvetliydi. Temmuzun sıcağında öğle vakti, toz cihanı kaplamış, iki taraf birbirlerine girmişlerdi.

Sonra diğerleri de geldiler. Hazret-i Yusuf'un davetini bildirdiler. Sevinçliydiler. Hazret-i Yakub'a:

Hazret-i Yusuf, babasının ağlamaktan gözlerine perde geldiğini öğrendi. Buna çok üzüldü. Gömleğini çıkardı.