Abdüllatif Uyan

Ömer bin Hattâb, kız kardeşine bakıp; "Şu okuduğunuz sayfayı görebilir miyim?" dedi.

Ömer bin Hattâb, kız kardeşinin hânesine gelip, bütün hiddetiyle sordu: "Kur'ân okuyordunuz değil mi?" Sa'îd yaklaştı.

Ömer bin Hattâb, kız kardeşiyle eniştesinin Müslüman olduğunu işitince inanamadı. Nuaym'ın gâyesi, hedef şaşırtmaktı. Yâni onu Efendimizden uzaklaştırmak için zaman kazanmaktı. Oyalama taktiğiydi.

Ömer bin Hattâb, Resûlullahı (gûya) öldürmek için pür hiddet düştü yola. Az sonra Nu'aym bin Abdullah'la karşılaştı.

Ömer bin Hattâb, hiddetle Kâbe'ye gitti bir gün. Resûlullahı bulup îkaz edecekti gûya. Efendimiz aleyhisselâm yeni gelen bir sûreyi okuyordu.

Kureyş müşrikleri, hazret-i Hamza'nın "radıyallahü anh" Müslümân olma şokunu henüz atlatamamışlardı ki, bir başkası îmân etmek üzereydi.

Sa'd bin ebî Vakkâs "radıyallahü anh" Kûfe'de vâli iken ev yaptırmak istedi. Ancak arsanın yarısı bir Mecûsînindi.

iki Yahûdî, hazret-i Ömer'in radıyallahü anh adâletinden konuşurken biri; "Ömer, gerçekten çok âdil bir kişi" dedi.

Hazret-i Ömer radıyallahü anh, nalîfeliği zamanında İslâm askerlerini uzak bir yere cihâda göndermişti.

Hazret-i Ömer "radıyallahü anh" halîfe olunca, Eshâb-ı kirâm maaş tâyin ettiler.

Efendimiz aleyhisselâm, bir gün mescid-i şerîfte eshâbına namâz kıldırırken dört rekâtlı namâzın ikinci rekâtında selâm verdiler.

Cebrâil aleyhisselâm, bir gün hazret-i Ebû Bekr'in Resûlullaha olan sevgisini ölçmek için "âmâ" şekline girip, oturdu yolunun üzerine.

Resûlullah Efendimiz, bir gün eshâbına; "Bugün oruçlu olanınız var mı?" diye sordular.

Bir gün hazret-i Ebû Bekr'in radıyallahü anh yanına biri gelip; "Yâ Ebâ Bekr, âcilen onbin akçeye ihtiyâcım var" dedi.

Efendimiz aleyhisselâm mescid-i şerîfte eshâbiyle sohbet ederken Cebrâil aleyhisselâm geldi.

Peygamber Efendimiz vefât edince eshâb-ı kirâm hazret-i Ebû Bekr'i ittifakla halîfe seçtiler.

Peygamberimiz aleyhisselâm, bir gün amcası hazret-i Abbâs'ın hanımını görüp;

Resûlullah Efendimiz, Eshâbtan İbni Tîhâ'yı ziyârete gittiler bir gün. İbni Tîhâ, hem sevindi, hem de üzüldü.

Bir gün, Mekke'ye yabancı biri gelmiş ve bir deve satmıştı Ebû Cehil'e. Ama bir türlü parasını alamıyordu.

Peygamber Efendimizin bin mûcizesi vardır. Ağaçla taşla konuşur, melekle söyleşirdi.