M. Said Arvas

Sabretmek insanlara mahsustur. Meleklerde sabır olmaz. Onlarda nefis yoktur, hastalık yoktur. Hayvanlarda da sabır olmaz. Onlarda akıl yoktur, mükellef değillerdir...

Büyük sıkıntı ve panik yaşanacak olan kıyamet gününde, bahtiyar bazı kimseler vardır. Bunlar hiç sıkıntı çekmeyecek, huzur içinde Rabbimizin rahmet gölgesi altında bulunacaklardır.

Allahü teala buyurdu ki: "Kullarım benim verdiğim nimetlere karşılık şükredemezler. Onlardan bunu istemiyorum, kullarımın buna gücü yetmez. Nimetlerin benden olduğunu bilmeleri kâfidir."

Rabbimizin, üzerimizdeki nimetlerini saymaya kalksak bile sayamayacağımız kadar fazla olmasına rağmen şükrümüz çok azdır...

Tarihte hiçbir kavim ve kabile yoktur ki, bir ma'budu olmasın! En ilkel toplulukların bile, tapındıkları tanrıları vardı. Kendi elleri ile yaptıkları ve şekil verdikleri putlara tapıyor ve onlardan medet umuyorlardı...

Büyük milletlerin, büyümelerinin ana sebeplerinden biri de tarihlerine verdikleri önemdir. Bunun için, herkes gibi biz de tarihimizi güzel bir tarzda öğrenmek zorundayız...

Dünyayı çok seven, haris insanların arkadaşlığından sakınmalıyız, insanı menfaati için her zaman satabilir. Hayırlı arkadaş evlattan da, kardeşten de daha iyidir...

Toplu yaşamak zorunda olduğumuzdan, arkadaş edinmek mecburiyetindeyiz. Hadis-i şerifte buyuruluyor ki: "Cenab-ı Hak bir kuluna hayır murad ettiği zaman ona hayırlı arkadaşlar nasip eder."

Sebebi de, sebeplere güç ve kuvveti veren de Rabbimizdir. İlaç hastalığın gitmesinin sebebidir. İlaca şifayı veren yine Rabbimizdir. O dilemezse ilaçlar hiçbir işe yaramaz...

En çok korkulması gereken şey imansız ölmek olmalıdır. Bir insan yaşadığı şu dünya hayatında imanını muhafaza edebilmiş ve imanla son nefesini verebilmişse bahtiyardır. Bu ona kafidir.

Nefis, şeytandan da büyük düşmandır. Şeytan bazen insanın kalbine girer, bozmaya çalışır, ama nefis dâima içindedir. İkincisi ise, "sevimli!" bir düşmandır...

Gençlikte yapılan ibadetler pek kıymetlidir. Kıyâmet günü Cenab-ı Hakkın rahmet gölgesi altında bulunacak ve o günün sıkıntılarını çekmeyecek yedi sınıftan biri de, Rabbine itaât eden gençlerdir...

Ölüm gelmeden önce hayatın kıymeti bilinmelidir. Bu da, ölümü hatırlamak ve öldükten sonraki hayat için hazırlık yapmakla olur. Hatırlanmaz ise hazırlık da yapılamaz!..

Yaratılmışların en şereflisi ve üstünü Sevgili Peygamberimiz bir hadis-i şerifte buyurdular ki: "Beni Rabbim terbiye etti. Güzel bir şekilde terbiye etti"

Bu nurlu ayda âlemlere rahmet olarak gönderilen sevgili Peygamberimiz aleyhisselam dünyamızı ve bütün kâinatı şereflendirdi. Mevlid Kandili bu ayın on ikinci gecesidir...

Kehf suresinde, Musa aleyhisselam ile Hızır aleyhisselâmın beraber yaptıkları ve ibretlerle dolu seyahatleri anlatılır. Bugün bir nebze ondan bahsetmek istiyoruz...

Hased eden dünyada ve ahirette sıkıntılara uğrar; dünyada hased ettiği kişinin nimetleri arttıkça üzülür. Ahirette ise sevapları onun terazisinden alınır, sevmediği, kıskandığı insana verilir...

Manevi hastalıklardan olan hased, başkasının sahip olduğu nimetlerin elinden alınmasını temenni etmektir. Çok kötü bir huydur. İnsanın sıhhatini bozar, üzüntüsünü artırır, amellerini yakar...

Cennetin yolu dünyadan geçer. Dünyaya gelmeden Cennete girmek insanlar için mümkün değildir. Dünyadaki nimetler fanidir. Fakat ebedi nimetleri kazandırır. Onun için de çok kıymetlidir...

Biz dünya için yaratılmadık. Burada kalıcı da değiliz. İstesek bile bizi burada bırakmazlar. Dünyaya gönderiliş gayemiz, ahiretimizi kazanmak içindir...