M. Said Arvas

Zamanı geri getirebilmek mümkün değil ama ibret almak mümkündür. Zamanı geri getirme temennisi ise boş bir hayaldir...

Bazı arkadaşlar gıda (hava, su, yiyecek) gibidir, onsuz olmaz. Bir kısmı ilaç gibidir, lüzûmunda aranırlar. Bir kısmı da hastalık gibidir ki uzak durmakta yarar var…

"Mü'minin dili kalbinin arkasındadır. Önce düşünür, sonra konuşur. Münâfıkın dili kalbinin önündedir, önce konuşur sonra düşünür."

Eshab-ı kiramın çoğu hicret etmişti. En son, Peygamber Efendimiz, Hazret-i Ebû Bekir'le beraber yola çıktılar. Böylece "Hicret" başlamış oluyordu...

Fatih Sultan Mehmed Han, diğer Osmanlı padişahları gibi çok dindardı, gerici değildi. Çağ kapatıp yeni bir çağ açmıştı.

İstesek de istemesek de bir gün mutlaka öleceğiz. Bu, bütün varlıklar için mukadderdir. Ölümle ne kadar güreşsek hep o galip gelir!..

​Hacıların Mekke'den Mina'ya çıkacağı güne "Terviye Günü" denir. Arefe günü ise Kurban Bayramından bir önceki gündür.

​Hazret-i Ali, bir suikast neticesi şehit olmak üzereydi. Evlatlarını topladı ve nasihatlerde bulundu. Bizler de bu nasihatlerden istifade etmeliyiz...

​Bir kimse, yalnız dünyasını düşünmüş, ahiretini unutmuş Rabbini tanımamış, haramlardan sakınmamış ise, hem dünyasını, hem de ahiretini mahvetmiş olur...

Eshab-ı kirâm, İslâmiyet ile şereflenmelerinden çeyrek asır bile geçmemişti ki; daha dün sıkıntı içinde yaşarken, bugün hesapsız servete sahip olmuşlardı...

İnsanlar günâhını küçük gördükçe Allahü teala onu büyültür. Günâhın küçük veya büyüklüğünü düşünmeden önce kime karşı işlendiğini hesap etmek gerekmektedir.

Dünyaya gelmeden Cennete girmek insanlar için mümkün değildir. Dünyadaki nimetler fânidir. Fakat ebedî nimetleri kazandırır...

Dünya sevgisi en büyük tehlikedir. Kulun imansız gitmesine de sebep olabilir. İnsan sevdiğinden ayrılmak istemez, hep onunla birlikte olsun ister...

İnsan, bırakıp gideceği muhakkak olan dünyaya bu kadar önem veriyor, gidip kalacağı, muhakkak olan ahiretini ihmâl ediyor ve unutuyor!

İbadetlerimizden lezzet alamıyorsak, biz manen hastayız, demektir. İbadetlerde o kadar büyük lezzet vardır ki, tarif edilemez!

Övülmek insanı kibre sevk eder, iki büyük düşmanı olan nefis ve şeytanı sevindirir. Akıllı adam düşmanlarını sevindirir mi?

​Cahilin yanında susarsak sabrımız artar. Çünkü cahil saçma sapan konuşur, onu dinlerken sabretmek zorunda kalırız...

Ne dua edersek edelim, daima "hayırlı ise olsun" demeliyiz. Neyin hayırlı, neyin hayırsız olduğunu biz bilemeyiz, ama Rabbimiz bilir...

​Hazreti Hüseyin buyuruyor ki: "Ya Rabbi, bize nimetler verdin ona şükretmedik. Sıkıntılar hastalıklar ve musibetler verdin, ona da sabretmedik."

​Ramazan-ı şerif sabır ayıdır. Sabretmeyi emir ve teşvik eden 70'ten fazla ayet-i kerime var, en büyüğü; (Rabbimiz sabredenlerle beraberdir) müjdesidir.