Mehmet Oruç

Gerçek bir Müslüman, her şeyden önce, tam ve mükemmel bir insandır. Güler yüzlü, tatlı dilli, doğru sözlüdür. Kızmak, öfkelenmek nedir bilmez. Resûlullah efendimiz, "Kendisine yumuşaklık verilen kimseye dünya ve âhiret iyilikleri verilmiştir" buyurdu.

Mahmud el-Verrak şöyle buyurdu: Her günahkârı, bana karşı işlediği cürümleri çok olsa dahi affetmeyi, nefsime gerekli bir vazife kılacağım.

Son devir din âlimlerinden Şeyhülislâm Mustafa Sabri Efendi, Kur'an meali ve tercümesi modasının arkasında gizli ve sinsi emellerin ve dinimizi içten yıkma plânlarının bulunduğunu yazmaktadır.

Din, fıkıh, ilmihal kitaplarından öğrenilir. Bunun tersine bir davranış, dinde tahribat yapmak, yara açmak olur; bilerek veya bilmeyerek bu işte payı olan, dinin tahrif edilmesine, yıkılmasına yardım etmiş olur...

Bir zamanlar, hikmet ehli bir zatın dostu evine misafir olur. Kendisine yemek ikram edilir. Yemek esnasında, hikmet ehli zatın hanımı içeri gelip kocasına demedik laf bırakmaz, en ağır ifadelerle hakaret eder. Misafir, yapılanı kendisine yapılmış kabul edip, sofradan kalkıp gitmek üzere dışarı çıkar.

Bir kişi hazreti İbni Abbas'a küfrederek, içindekini döktükten sonra İbni Abbas kölesine şöyle hitap etti: "Ey İkrime! Acaba kişinin bizce görülecek bir ihtiyacı var mıdır ki görelim?" Bunun üzerine adam başını eğerek utandı ve yaptığından pişman oldu.

Hazreti Ali buyurdu ki: "Yumuşak huylu, halîm bir kimsenin hilminden ötürü kendisine ilk verilen mükâfat şudur ki; bütün insanlar ona yardımcı olurlar."

Hazreti Ali buyurdu ki: "Hayır, malının ve evladının çoğalması değildir. Hayır, ilminin çoğalması, hilminin büyümesi, ibadetinle halka karşı böbürlenmemen, iyilik yaptığın zaman Allah'a hamdetmen, kötülük yaptığın zaman Allah'tan af dilemendir."

Abdî kabilesinden Eşec adlı zat, Resulullaha elçi olarak geldi. Devesini kapıda çöktürdü. Sonra deveyi bağladı. Sırtında bulunan iki elbiseyi çıkardı. Torbasından iki tane temiz, güzel elbise çıkarıp onları giydi. Bütün bunları Hazreti Peygamberin gözü önünde yapıyordu.

İbni Mes'ud hazretleri kendisine hakaret edenlerin yanından geçti. Fakat hiçbir karşılık vermedi. Bunun üzerine Resulullah efendimiz şöyle buyurdu: "İbni Mes'ud şerefli olarak sabahladı ve akşamladı."

İsa aleyhisselam, Yahudilerden bir grubun yanından geçti. Onlar Hazreti İsa'ya çirkin laflar attılar. O ise onlara güzel sözlerle karşılık verdi. Bunun üzerine yanındakiler Hazreti İsa'ya şöyle sordular: "Onlar çirkin, sen ise hayırlı konuşuyorsun!" İsa aleyhisselam cevap olarak şöyle dedi: "Herkes yanındakinden verir!"

Yapılan ibadet, hayır hasenat aynı da olsa; bunu yapanın niyetine, ihlasına, manevi derecesine göre alınan karşılık farklı olur.

Dinlerin gönderilmesinden, dinlerin tebliği için peygamberlerin gönderilmesinden maksat, iyi insan, iyi aile ve iyi toplum meydana getirmektir. Başka bir ifade ile söylemek gerekirse, insanların dünyada huzur ve sükun içerisinde yaşamaları, ahirette de ebedi saadete kavuşmaları hedeflenmiştir. İşte Allahü teâlânın ve Resulünün emir ve yasaklarında gaye, maksat, hedef budur.

Bu ayı fırsat bilmelidir. Elden geldiği kadar ibadet etmelidir. Allahü teâlânın razı olduğu işleri yapmalıdır. Kur'an-ı kerim ramazanda indi. Kadir gecesi, bu aydadır...

Oruç, imsaktan akşama kadar bir süre basit bir aç kalma olayı değildir. Oruç, köklü bir irade terbiyesi, insanı kötü alışkanlıklardan temizleyen, çirkin davranışlardan uzaklaştıran ve iyi huylar kazandıran bir ibadettir.

İbadetlerin bir illeti, yani âyet, hadis, icma, kıyas gibi bir delili, bir de hikmeti vardır. Bir ibadeti yaparken illetini bilmek lâzım;

Kur'ân-ı kerîmde, orucun farz kılındığını bildiren âyetin sonundaki "...Ta ki korunasınız" buyurulmaktadır. Allahü teâlâ, her derde bir deva, her hastalığa bir ilaç verdiği gibi kötülüklere karşı da korunma yollarını göstermiştir. İşte orucun bir özelliği, bir hikmeti de bizi kötülüklerden koruyan bir ibadet oluşudur.

Ramazan ayı, şeytanların bağlandığı, nefsin oruç tutularak açlık ve susuzlukla terbiye edildiği bir aydır. İnsanın şeytanî değil, melekî sıfatlarının öne çıktığı; insanların birbirini üzmemeye, kırmamaya özen gösterdikleri, herkese yumuşaklık gösterilip, hayır hasenatın yaygınlaştığı bir aydır.

Hazreti Ebu Hüreyre Resulullah efendimizden şu hadis-i şerifi rivayet eder: "İlmi isteyiniz ilimle beraber sekineti (vakarı) ve hilmi de isteyiniz. Öğrettiğiniz ve kendisinden ilim öğrendiğiniz kimselere yumuşak davranınız. Sakın âlimlerin katılarından olmayınız ki cehaletiniz hilminize galebe çalmasın."

Hilm, yani yumuşak huyluluk öfkeye hakim olmaktan daha üstündür. Çünkü öfkeyi yutmak, olmayan halîmlik sıfatını kazanmaya çalışmaktır. Oysa öfkeyi yutmaya ancak öfkesi kabaran bir kimse muhtaç olur ve bu hususta şiddetli bir mücahedeye muhtaçtır. Fakat bunu bir müddet âdet edindiği zaman kendisine alışkanlık olur ve artık bir daha öfkesi kabarmaz. Kabarsa da onu yutmakta herhangi bir zorluk söz konusu değildir. Bu tabii halîmliktir. Bu, aklın kemâle ermesi ve bedeni kontrol altına almasının delâletidir. Öfke kuvvetinin kırılması ve akla teslim olmasıdır. Fakat bunun başlangıcı, kendini hilme zorlamak, zoraki bir şekilde öfkeyi yutmaktır.