Muammer Erkul

(Kendime anlattığım meseller...) Misal ki; gözümde bir arpacık çıktı... Sanki sürekli gözüme bir şeyler batıyor ve nereye baksam tad alamıyordum... Bir çare bulmak lazımdı, ama ne?..

Abdülbaki Yavuz ismini not edin... Henüz tanımadığınız bu isim, daha çook köşe yazılarına konu olacak zaman içinde...

Bir kitabı okuduğun zaman dolu dolu oluyorsa için... Ve kitabın içinde yüreğin sızlıyorsa, gözlerin yaşarıyorsa bazen, söylemelisin!..

Gelibolu kara savaşlarının başladığı ilk günlerde yarımadanın güneyinde ileri hatlarda bulunan 26. Alayın taburları, kendilerinden dokuz misli kalabalık düşman askerine karşı kahramanca mücadele ediyorlardı.

"Nola tâcım gibi başımda getürsem dâim Kadem-i resmini ol Hazret-i şâh-ı Resûlün Gülü gülzâr-ı muhabbet o kadem sahibidir Ahmedâ durma yüzün sür kademine o gülün."

Şu an Türkiye'mizin bütün yöneticileri ve vatandaşlarının neredeyse tamamı gördü onun çizgilerini; güldü veya düşündü... Fakat hiç utanmadı! Ben bunu nasıl eve götüreceğim, çocuklarımın önüne nasıl koyacağım, diye düşünmedi...

İnsanoğlu, sanki bir balonun içinde halk ediliyor; Fakat, ağzı kendi ağzında olan bir balonun...

Zamanın birinde bir televizyon kanalında Hasan Kaçan program yapıyor... Programın konusu Vehip Sinan. "İyi de kim bilir, kim anlatır büyük ustayı", diye kafa yoruyor. Hemi yazıp hemi de çizenlerden Demirhan Kadıoğlu'nu buluyor. Demirhan da düşünüp taşınıyor;

Devletin tv kanalında bir program var: Küçük Şeyler. Yapımcı ve sunucusu; psikolojik danışma ve rehberlik uzmanı Üstün Dökmen. Kendisinin ve çalıştığı yayınevlerinin kitaplarını satın almak ve okumak bir yana, pek çoğunu da tavsiye ettim hatta sattım...

Bilge Kağan... 683 veya 684 yılında doğmuş ve 25 Kasım 734'te ölmüş Türk kağanı. Babası Göktürk Devleti'ni yeniden kuran İlteriş Kutlug Kağan, annesi İlbilge Hatun. 8 yaşında babasını yitiren Bilge Kağan, 24 yıl boyunca Göktürk Devleti kağanlığı yapan amcası Kapağan Kağan'ın elinde büyüdü.

Balıkesir-Manisa arasındaki Akhisar'ın kuzeyinden, doğuya bir yol sapar. Bunu takip ederek dağa çıkar, çam ormanları arasından döne kıvrıla geçer, 50 km sonra Gördes'e varırsınız...

Bir iş ne kadar kötü ise insanların arasında yayılması da o kadar hızlı oluyor! (İşte bu lafın ardından size bir futbol hikâyesi anlatacağım ki, hem yazıda ve hem de zihinlerde kalsın diye...)

BİR Misal ki; mahallenizin insanları bir araya toplanmışlar. Ya senin bulunduğun yere gelmişler veya sen onların yanına gitmişsin...

Uzun zamandır bahsedemediğim için masamdaki kitaplar yükseldi... Sözü uzatmadan ve araya kendi yorumlarımı katmadan, bana ulaşan son kitaplar hakkında birkaç satır söz edeyim...

Büyüyeceksin... Büyüdükçe, büyüklüğün ne demek olduğunu öğreneceksin! Büyüyeceksin;

Hadi bin sırtıma gidelim... Olmaz! O zaman bırak bacağımı, gideyim... Olmaz! Peki ne olacak?.. Hiç! Sen şunu istiyorsun: Yolcular senin başında oturup gözyaşını silecek, başını okşayacak, tekrar ve tekrar ve tekrar ve tekrar anlattığın aynı hikâyeyi dinleyecek... Ve bunları başkalarına anlatışlarında sana şahitlik edecek...

Kibir iyi bir şey değildir... Gizli kibir aşikârından da kötüdür!

(Bu yazı, bu sütunda üçüncü defa yayınlanıyor. İlki 2000 senesinin 29 Mayıs Pazartesi günü çıkmıştı. İkinci defa olarak, iki sene sonra 3 Mart 2002 Pazar günü; "bu isimde bir kitap basıldı" haberini vermek içindi... Üçüncü defa ise, bu duyguları özlediğim için yayınlıyorum...

Burnunun tepesinde sivilce çıkmış; Kıpkırmızı, şişkin, gergin ve ağrı yapıyor... Uzaklara baksan sivilceni görüyorsun, yakınlara baksan sivilceni görüyorsun, bana baksan yine sivilceni görüyorsun!.. Öyle ki, rüyalarını bile sivilcen istila etmiş; gözünü kapatınca yine onu görüyorsun!

Sora sora Bağdat bulunur. Bağdat ki, Mekke yönünde... Bağdat'a ulaşan; Kâbe'ye de kavuşur...