Öcal Uluç

Düne kadar "Federasyon kararı adli dava sonuçlandıktan sonra alınmalıdır" diye kıyamet koparanlar, "şimdi" neden suspus oldu.

Bir sorum var; "İskoçya ile Türkiye arasında ne fark vardır?.." Ooo, biliyorum hemen "Böyle soru olur mu; kim bilir belki bin fark, belki milyon fark vardır; nereye baksan, neye el atsan elbette ortaya İskoçya ile Türkiye arasındaki karşılaştırmadan bir yığın fark çıkar" diyeceksiniz!..

Futbol sayfalarımızda, futbol ekranlarımızda yer yerinden oynadı, oynuyor, daha da oynayacak ama ben bugün "onları" bir yana bırakarak, "Onu" yazacağım; Onu; Cezmi Ağabey'imi!..

Futbol maçlarının "naklen yayınındaki bazı maç anlatıcıları ve yorumcuları", insanı çileden çıkartmak için ellerinden geleni, artlarına koymuyorlar!..

Gazetelerde 3 gün önceki haber: "Norveç'te 22 Temmuz 2011'de başkent Oslo'daki hükümet binalarına bombalı saldırı düzenleyen, Utoya adasındaki Sosyal Demokrat İşçi Partisi Gençlik Teşkilatı kampına silahlı saldırıda bulunarak 77 kişiyi öldüren Anders Behring Breivik'in duruşmasında hakimlerden biri değiştirildi.

Her şeyi ile "utanç verici" günler yaşıyoruz, sporumuzda da, futbolumuzda da!..

Aslında şikayetim, "sporla da ilgili değil"; ama uzun zamandır yazmam gerektiğini düşünüyor ve "yazacak yer" arıyordum

Melo, çok çirkin bir olayın başrolüne soyunmuştur, elbette cezalandırılmalıdır; ama nasıl?.. İki alternatif vardır; "kovularak kapının önüne konulması" ya da "kovulmadan" cezalandırılması!.. Günlerdir "bu konuyu tartışıyoruz", sanırım hızı kesilse de "zaman zaman ve yeri geldiğinde" gene yazıp çizecek ve konuşacağız!..

Ne kadar da ihtiyacımız varmış; "yöneticilerin" ve yöneticilerin kurguladığı "kulüp hatta şahıs aidiyetli" bazı medya kalemşorlarının ve "Ne şiş yansın ne kebap" mavi boncukçuluğunu marifet sayıp o yolda yürüyen federasyonların "koyu gri" bulutlarla kaplı bir ortama sürüklediği sporumuzda, birbirlerini yemeyen, uygar insanlar gibi karşılıklı oturup konuşan, "sporumuza ve futbolumuza verilmesi gereken en doğru ve en acil mesajları" birlikte veren insanları görmeye, seyretmeye, dinlemeye!..

Cebi paralı" bir zat çıkıyor, yanına 10-15 kişi topluyor, kulübün başına geçiyor; pardon "kulübü teslim alıyor"; işte bizde olan bu!..

Bizler "aynı konuda" bıktık usandık yazmaktan, konuşmaktan, yorumlamaktan, onlar "işi uzatmak için" ellerinden geleni artlarına koymaktan bıkmadılar!..

Bursaspor'a verdikleri cezayı, İstanbul'un 'Üç Büyükleri'ne veremeyenler, bakalım Trabzon'daki olaylar için ne yapacaklar?

Thatcher "o yasağı kendi ülkesinin takımlarına kendi koymuştur ve İngiltere'nin prestijini arttırmıştır"; Türkiye'deki durum öyle midir; yasaklama kararını verecek kuruluşlar, UEFA'dır, FIFA'dır.

Bugün, sevgili kardeşim Hıncal Uluç'a bir sorum var: Haftalardır "Galatasaray Futbol Takımı" ile ilgili yazılarında "özetle" diyor ki; "Galatasaray'da seyretmek için maça gideceğim futbolcu yok. Mesela, herkesin göklere çıkardığı Melo da, Elmander de sıradan oyuncular. Bu Galatasaray'ın bir tane futbolcusu Fenerbahçe'nin ilk on birinde oynamaz. Ama Fenerbahçe'nin yedek kulübesinde oturanlar bile, Galatasaray'ın ilk on birinde oynayacak kalitededirler!.."

Birkaç yıldır "en başarılı spor branşımız" voleybol; milli takımlar seviyesinde de kulüpler seviyesinde de...

Neye ve neden itiraz ediyoruz; "Türk Futbolu temiz midir?.." Dahası, "Dünya Futbolu, Dünya Sporu temiz midir?.." Şiddet vardır, şike vardır, doping vardır, ayrımcılık vardır, vardır da vardır!..

İnanamıyorum, evet inanamıyorum; bir adam, "gencecik" bir adam, "Bugün varım, yarın yokum" diyen, "Quaresma kalır, beni yollarlar" diyen bir adam kadar bile "Beşiktaş Teknik Direktörlüğü makamının, etiketinin adını, kişiliğini, onurunu, ağırlığını" değerlendiremiyor; "Beşiktaş Teknik Direktörü'ne soyunma odasında herkesin önünde ayakkabı fırlatan, hakaret eden" futbolcuyu "Neden kadro harici bıraktı, oynatmadı" diye yerden yere vuruyoruz!..

1 milyon dolar yönetimden 500 bin dolar Fenerbahçeli işadamlarından prim ve de "onca" motivasyon, ancak 20 dakika oynamaya yetti, sonrası; Aykut Kocaman!..

Uluç Market'te "Küfürbaz Koçlar" başlıklı yazımın çıktığı geçen hafta, Fenerbahçe koçu Spahija, hem de "son saniyede maçı kurtaracak olan" Engin Atsür'ü saha kenarında "fena hâlde benzetti"; bu olayda "küfrün şeddelisi var mıydı, yok muydu" konusu da sevgili Emrah Öner'e "enfes" bir yazı yazdırdı!..

İnanamıyorum; "bu nasıl bir bakıştır" ya da daha doğrusu "bakamayıştır?.." Medyamda "çok kişi" bugünlerde bu "bakamayış" hastalığından mustarip ama ben, "en çarpıcılarından biri" olduğu için, spor ekran ve sayfalarımızda artık hem de hak ederek "duayen" sıfatı ile konuşan ve yazan bir değerli meslektaşımdan, kuzenim Gürcan Bilgiç'ten örnek vereceğim.