Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci

1923 Meclis'inde kargaların itlafı konuşulmuştu. "Her karga çeşidi zararlı değil" diyerek itlafa fetva vermeyen Müftü, Meclis'in hışmına uğrayıp azledilmişti.

* Gün geçmiyor ki sokak köpekleri bir vaka çıkarmasın. Köpekler, her devirde cemiyetin başına bela olmuştur...

Halife vatanından sürgün edilirken, “Ben yine bu millete dua edeceğim. Ölsem bile, mezarımda kemiklerim, bu milletin refah ve saadeti için duaya devam edecektir” diyordu.

Peygamber bile olsa, babalar çok zaman evlatlarıyla imtihan olunmuşlardır. Kur’ân-ı kerimde baba ve oğul arasındaki münasebete farklı cihetlerden ışık tutacak nice misaller vardır...

Baba, senede bir gün hatırlanır, ama insanların maddi ve manevi hayatında çok güçlü bir figür olduğu inkâr edilemez. Psikologlar bu figürün kız ve oğlanda büyük rol oynadığından bahsediyorlar.

Osmanlı hanedanı mensupları nerede yaşadıklarını ve devrin icaplarını gayet iyi anlamışlar. Ne yapıp ne söyleyeceklerini iyi bilmişler.

İmam-ı Buharî hazretleri. topladığı hadisleri yazmadan evvel gusledip iki rekat namaz kıldıktan sonra istihâreye yatardı. Rüyasında bu sözün Resulullah’a ait olduğuna dair bir işaret görmedikçe kitabına yazmazdı.

Talihsiz Sultan Vahîdeddin, I. Cihan Harbi’nin kaybedenlerinin başında gelir. Onunla bin yıllık bir saltanat ananesi maziye gömülmüştür...

Hazret-i Muhammed, Medine’de, “Ben Yahu­dilerin öldürdüğü (terk ettiği) bir sünneti ihyaya (diriltmeye) daha lâyığım” buyurmuştur.

Bir felaket devrinin padişahıdır. Ülkenin dağılmasında asli mesul olmamakla beraber, hiçbir zaman makamını hakkıyla dolduramamıştır.

Meyveyi yemekten evvel yemek daha faydalı görülmüştür. Nitekim iki âyette meyve, yemekten evvel zikredilmiştir. Faziletli şeyi önce zikretmek, lisan kaidesidir.

Zannedilenin aksine Sultan II. Abdülhamid Osmanlı tarihinin en ıslahatçı hükümdarıdır. Şimdi Türkiye’de ve civarında işleyen ne varsa, ondan kalmadır...

Sultan II. Abdülhamid, ince bir diplomasi yürüterek bütün devletlerle iyi geçinmeye çalıştı. İngiltere, Rusya ve Almanya arasındaki rekabetten istifade etti.

Tam yüz yıl evvel, 3 Mart 1924 itibarıyla Türk tarihinde yeni bir sayfa açılıyordu. İslam tarihinin en eski müesseselerinden halifelik kaldırıldı. Tarihin en uzun ömürlü hanedanlarından Osmanlılar vatandaşlıktan çıkarılarak yurt dışına sürüldü.

Harb esnasında halk kalitesiz resmî savaş ekmeğini sürekli artan fiyatlarla yerken, hususi bir fırın, iktidardakiler için pişirdiği hususi francalayı aynı fiyata satar; aradaki farkı devlet öderdi.

Bir sivil ve askerî darbe neticesinde tahta çıkarılan Sultan V. Murad, en kısa müddet tahtta kalan Osmanlı sultanıdır...

Türk-İslam tarihinin en büyük felaketlerinden biri olan 1877 Osmanlı-Rus Harbi ve bunun neticesi milyonlarca km2’lik toprak kaybından hep düz mantıkla Sultan II. Abdülhamid mesul tutulur.

Sultan Aziz’i tahttan indirenler çeşitli propagandalarla halkı iknaya çalıştı. Ama halk, yaktığı ağıtlarla bu mazlum padişaha olan sevgisini hep dile getirdi.

Cihan Harbi sırasında İngiltere, Arap beldelerini ayrı ayrı kişilere söz vermişti. Harb bitince kıyamet koptu!..

Memleketi sulh içinde yaşatmaya çalıştı. Tuğrasının yanına koydurttuğu çiçek motifi bile bunu sembolize eder.