Rahim Er

Capitol da denen Kongre Merkezi'nden geliyordum. Bindiğim taksinin şoförü çukulata rengiyle dikkatimi çekti. Şoföre nereli olduğunu sordum. Pakistanlıyım dedi. Pakistan denince ne dersiniz?

Dün muhalifimiz, bugün muvafıkımız olanlar Türkiye'yi yakından takip ediyorlar. Bu ilişki haliyle karşılıklı menfaate dayalıdır.

Yükselen yıldız olmak yetmez. 17. Ekonomi olmak da tek başına yetmez. Temel ailedir, aile giderse o şaşaa çabuk biter. Bazı tarih müelliflerinin Osmanlı devletindeki gerilemenin devletin zirve noktası olan Kanuni devrinde başladığını hatırlatmak isteriz...

'Kanaat önderi' ne güzel bir sıfat değil mi? Yazarlar için kullanılıyor. Galiba 5, hadi bilemediniz 10 yıl kadar önce fikir çarşısına girdi. Kimin buluşuydu, meçhul, en azından biz bilmiyoruz. Ama öyle sanıyoruz ki kimse, 'cümle bana ait' diyemeyecek. Bazı değerler ortak keşiftir.

Yurdumuzu dünya önünde küçük düşürenler ar etsin. 17. büyük ekonomi olmuş bir devlette ülke aktörleri fikir birliği yaparak baş örtüsü meselesini çözemiyorlar. Yine sudan, yine anlamsız bahaneler ileri sürülüyor. Abes ötesi saçmalıklarla laiklik efsunlaması yapılmakta.

Dış politikada bu ikisi de yanlış. Karşılıklı nefreti çok yaşadık. Bazı komşularımızla bu nefret yıllar boyu sürdü.

Bu toprakların insanı 'kitap' dendi mi bir kitabı anlar, 'Kur'an-ı kerim'... Kitap, Müslüman evinin en değerli köşesindedir. Ona hürmetlerin en büyüğünü gösterir. Abdestle eline alıp, öperek alnına götürür, yine aynı şekilde öperek yerine koyar. Bizim insanımız için ölçülerin ölçüsü tektir. Kitapta yeri var dendi mi, şer'i şerif böyle diyor diye söylendi mi akan sular durur. Orada artık teslimiyet vardır. Bu ülke insanı kitap böyle diyor sözünün üzerine pazarlık yapmaz, taviz vermez.

HSYK için bazı hakim ve savcılar aday oldu, diğerleri sandığa giderek onları seçti. İlk defa seçim, sağırlar birbirini ağırlar olmaktan çıkıp tabana yayıldı. Kürsü hakimine itibar edilmiş oldu. Hukuk demokrasiyle tanıştı. 12 Eylül Anayasa değişikliği tatbik mevkiinde. Anayasa Mahkemesi, HSYK başta olmak üzere yüksek yargıda hukuk işliyor. Bundan böyle zümre saltanatı bitecek. İdeolojik yargıya fırsat verilmeyecektir.

Yalova'daydım. Yalnızdım. Sinemaya gittim. Yıllar önceydi. Belki farklı bir taraftır ama insan da bir anlamda bu farklar toplamı değil mi? Filmin kendisinden ötesiyle pek de ilgilenmem. Kim oynamış gibi. Bu bugün benim için elektronik postalarda da böyledir. Kimin yazdığına değil ne yazıldığına bakarım.

İki TV sunucusunun Alevi vatandaşlarımıza dair yaptıkları kepaze şaka onlar gibi Sünnileri de üzmüştür. Alevilik ayrı bir din ve mezheb değildir.

Bizde profesörlük unvanı yanlış anlaşılmıştır. Biz yazdığı şiirin altına Prof. unvanını kullanan heveskâr şairler gördük.

Yazılarıma bir süre ara verme zarureti hasıl olmuştur. Hoşça kalınız.

Türkiye'nin bir müzmin gündemi var. Bir de sosyal gündemi. Müzmin gündem, siyasi olan ve olmayan diye ayrılabilir. Siyasi gündem, yeni anayasa, bölücü terör, faili meçhul cinayetler, darbeler ve Ergenekon davasıdır. Siyasi olmayan fakat çözümü siyasilere bağlı olan gündemse baş örtüsü dramı ve askerlik meselesidir. Bir de artık tahammülü mümkün olmayan bir AB yüz karası var.

Hür kadın nasıl örtüneceğine kendisi karar verir. Örtünme özgürlüğünden yana olan bu ülkenin değerlerinden de haberdar olmalıdır.

Kemal Derviş, BM'ye giderken TBMM'de bir veda konuşması yapmıştı. 1990'ların bir şey yapılmamış boş yıllar olduğunu söylüyordu.

Birkaç gün önce rüyamda Yücel Çakmaklı'yı gördüm. Son buluşmamız 50. Sanat yılı toplantısındaydı. Ricası üzerine o toplantıyı yönetmiştim. Hem Yücel Çakmaklı ve hem de Halid Refiğ dostlarımı yurt dışında iken kaybettim. Yerli ve vasıflı insanlardı. Halid Refiğ, Kemal Tahir, Yücel Çakmaklı, Necip Fazıl mektebinden geliyorlardı.

Sayın Cumhurbaşkanımızın 1 Ekim 2010 günü TBMM'nin yeni yasama yılını açış konuşmasını dikkatle takip ettim.

ABD'de iki partili hayat var. Demokratik Parti ve Cumhuriyetçi Parti adeta nöbetleşe iktidar olmaktalar. Amerika'da iki partinin var olması biz dahil dünyanın diğer bir çok yerinde bu sistemi cazip hale getirmiştir.

Millet, yüzde 58 gibi büyük bir farkla '82 Anayasası değişsin demeseydi bugün CHP hemen, derhal, vakit kaybetmeden, bir an evvel, şimdi yeni anayasa yapalım der miydi? Asla! O zaman tanbura çok farklı şeyler çalacaktı.

Diplomasi, çok şey söyleyip bir şey anlatmamaktır anlayışından çıkıyor.