İsmi değil, kendisi anayasa olmalı

Millet, yüzde 58 gibi büyük bir farkla '82 Anayasası değişsin demeseydi bugün CHP hemen, derhal, vakit kaybetmeden, bir an evvel, şimdi yeni anayasa yapalım der miydi? Asla! O zaman tanbura çok farklı şeyler çalacaktı. 1982 Anayasası bir darbe ürünü olduğu halde, kaç kere kaç yerine kaynak yapıldığı halde ne gürültülerle ve kaç trilyona mal olan bir maliyetle değişebildi. Üstelik değişebilen sadece 26 madde. Yeni bir sivil anayasa yapılması kesin zarurettir. Fakat darbe mahsulünde yaşananlar ders olmalıdır. Bu sebeple 9 ay 10 gün şart. Erken doğum ile toplum premature bir anayasa ile karşılaşabilir. Anayasanın ne zaman yapılacağı önemli değil, önemli olan nasıl bir anayasa yapılacağı. Eğer, doğacak anayasa daha kırkı çıkmadan tartışma mevzuu olursa toplum derin bir hayal kırıklığı yaşar. Cemiyetin hukuk isteğinin, adalet hasretinin, insanca yaşama iradesinin billurlaşacağı bir metin doğmalı. 2011 Anayasası değil de varsın 2012 anayasası densin. Bu çalışmanın milli, beynelmilel, tarih, kültür, toplum karakteristikleri gibi boyutları var. Komisyon mensupları bir başkanın etrafında toplanıp yıl sonu karnesi doldurmayacaklar. CHP bir siyasi kurum değil mi, onu kendi gelmiş- geçmiş genel başkanlarının sözleri bağlamaz mı? Sayın Tayyip Erdoğan, TBMM yeni anayasa yapsın dediğinde sayın Deniz Baykal, bunu göze alan, idamı göze alır demedi mi? Yeni Anayasa için samimi olan bir genel başkan ve ekibi, neden çığlık çığlığa hayırda hayır vardır diye meydan meydan koşturdular. Şimdi onlara kanarak oy vermiş olan seçmen kendini aldatılmış hissetmeyecek mi? CHP millete karşı hoş eda görünme sevdasında. Türkiye, genel seçimlere gidiyor. Bu seçimler sayın Kemal Kılıçdaroğlu için hayat-memat meselesidir. Ya kalacak veya gidecek. Baş örtüsünden yeni anayasaya kadar gösterilen telaşda bu gerçeğin büyük payı var. Dün, partinden birileri Müslüman kadınlara rahibe benzetmesi yapsın, ona hiçbir ceza verme, bugün haydi baş örtüsünü konuşalım de, dün darbe anayasasının kılına dokunmak isteyene hiçbir sözü sakınma, bugün ey umera, vükela, vüzera, ulema, ey ahali kıyam eyleyin bu namert anayasa değişmeli! de. Samimiyet bit pazarına mı düştü? Az- öz, kaya gibi sağlam, ismi değil kendisi anayasa olan bir hukuk çalışması, tarih sahnesine çıkmalı. İnsana, aileye, kurumlara, serbest piyasaya, hür düşünceye ihtiyaç duyulan imkanları sunan, devleti kuvvetler parçalanmışlığı abesliğinden kurtaracak, laikliğin gizli bir din gibi sunulmadığı, bu topraklarda yaşayan herkesin iftihar edeceği, vatandaş için her anlamda bir teminat olan sağlam bir hukuk abidesi. 1960'darbesinde mevcut anayasa ihlal edilerek düşülen keyfiliğin adına anayasa dendi. Bu yaptım oldu dayatması1980'de tekrarlandı. İlkinden bakarsak 50, ikincisinden bakarsak 30 sene beklemiş bir meseleyi iki ayağı bir papuca sokarak bir haftada yapalım gibi laflarla aceleye getirip doğması mümkün mutabakat/konsensüs daha baştan bitmesin. Ülkemizde yüz yıl anayasa tartışması yaşanmamalı. Ana Yasa, devlet treninin üzerinde teker döndürdüğü çelik raydır. Zamana dayanıklı, çağın değişmesiyle eskimeyecek muhkem bir hukuk abidesi yapabilen beri gelsin. Tıpkı Mecelle gibi. Osmanlı, tarih sahnesinden çekilirken bile Mecelleyi Ahkamı Adliye isminde bir hukuk külliyatını insanlığa armağan etti. Bu iş, kendisi de bir abide şahsiyet olan Ahmet Cevdet Paşa gibi hukukçu, tarihçi ve alim muhteşem bir zata emanet edilmişti. Liyakatle ve dirayetle muazzam bir eser verdi. Bugün de hazırlanacak anayasa başka milletler tarafından örnek alınacak değerde olmalıdır.