Ümit Aktan

Eksiği de vardı, problemli oyuncusu da. Sıkıntısı çoktu ve şampiyon olmuş bir kadro yenilenmiş hâliyle oynadı ama hiç sırıtmadan ve saygıyla şampiyon oldu. Bize kutlamak ve tebrik etmek düşer…

"Cimbom hâlâ en çok yıldıza sahip, oyunu ancak bir ay ışığı kadar aydınlatabiliyor-du ortalığı ama; dün gece hariç"

Bir yanda iki maçın; ayak topuyla el topunun son saniyesinde ve son atışta bütün bir sezonu yerle bir eden bir kibir şampiyonu, hemen ardından Avrupa’nın en iyisi olmak için tüm ülkenin enerjisini ve duasını arkasına alan aynı camianın bir başka takımı...

Beşiktaş Arena’yı düğün yerine çevirdi, haklı olarak millet coştu, halay başı Quaresma’ydı...

Futbol ahalisinin oynanan oyuna sevgisi kalmadığı gibi itimadı da kalmadı. Her türlü yorumun ve kararın ve de cezanın ardında bir art niyet aranıyor ama en önemlisi mutlaka bir art niyete rastlanabiliyor...

"Hiçbir şaşırtıcı hamlesi olmayan bir takımın sezonu tamamlama haftalarını yaşıyoruz"

Türkiye’de futbol kontrolden çıkmak üzere diyorduk, bir de baktık ki; çoktan çıkmış. Kızlar maçında başkan yumruklamadan, soyunma odasında mahkeme kurmak ve hatta saha içinde en ayıbından el kol hareketleri ile terbiyesizlik...

"G.Saray’ın geçen hafta elde ettiği şaşaalı galibiyet, Kasımpaşa karşısında saman alevi gibi sönüp gitti"

Bu yazı puan cetvelinden ve son gelişmelerden bağımsız olarak kaleme alınmıştır... ...Ve gerçek olaylardan esinlenilmiştir... Gittikçe sevimsizleşen ve iletişim yetenekleri sıfırlanmış bir camianın maalesef; ortam masalarına meze edildiği bir dönem yaşanmaktadır...

G.Saray son maçlarda iyi oynuyor ama karşılığını alamıyordu. Bu defa aldı.

Sonunda en zarif, en taraftarsız, en sakin ve en kendi halinde bildiğimiz İstanbul Başakşehir takımı oyuncuları bile kontrolden çıktı. İşin özünde ne yatarsa yatsın; yapılan tek kelimeyle ayıp ve çirkindir. Ama bizim top meselelerimizin nereye geldiğinin de açık bir göstergesidir…

F.Bahçe puan cetvelinin verdiği önde olma avantajını kullanarak sadece savundu, bir gol buldu ve maçı kaptı…

Hazır maç yok ya, benim içimi kanatan iki haberin güzelliğine gömüleyim isterim. Nasıl olsa Aykut Hoca geliyor mu ile Sneijder gidiyor mu arasına gömüleceğiz birkaç gün içinde… Lyon’u nasıl parçalarız cabası ve bir de Lucescu sendromu var tabii…

Cumartesi gecesi Trabzon’da oynanan maç bir Türk Ligi maçıysa, pazar günü Kadıköy’de oynanan ile pazartesi gecesi Galatasaray’ın oynadığı maçlar ancak ‘Bahriye çiftetellisi” olarak adlandırılabilir. Gecenin üstüne bir süreliğine maç seyredesim yoktu zaten...

'G.Saray ilk 3 için iflasını vermiş ve bundan sonraki dönemde yeni sezon hazırlığı yapacak gibi görünmektedir'

'Düşünebiliyor musunuz 90 artı olmuş tabela 3-3 yazıyor ve iki takım da golü kovalıyor… '

Cumartesi akşamı CEV kupası maçında Burhan Felek salonuna takımlarını desteklemek için gelenler salona alınmadılar...

G.Saray bu oyun ve skorla ligin ilk üç sırasının kullanım hakkını tekrar ele geçirdi ama Başakşehir’e yeter mi?

Büyüklerden biri almış başını gidiyor, bir dördüncüsü toparlanıp yarışa ortak olmaya çalışıyor. Araya sıkışmış bir ‘orta boy’ takımımız ise ‘battal boyların’ arasında hayatta kalmaya çalışıyor. Diğer iki büyüğü ise ne siz sorun, ne de ben söyleyeyim…