Ünal Bolat

​ “Eh, canıma minnet, böyle bir teklife hayır denilir mi? Kısmet ayağıma gelmiş oldu.”

​“Kızım biz Cafer'e niyetle başlamıştık. Fakat sana kim için olduğunu söylememiştim...”

​ “Sıkıntısı, derdi olanlar tanıdıklarını arar paylaşırlardı. Biz de kimseyi kırmaz okurduk elhamdülillah...”

“Kırda birlikte yola devam ederken karşıdan bize doğru gelmekte olan bir adamı gördük...”

“Kusura bakma ben o evi kiraya vermekten vazgeçtim. Ben de bugün yanına gelecektim...”

​“Çok geçmeden polis de gelmişti. Polisler, konuyu ayaküstü dinleyip dördümüzü de karakola götürdüler”

“Adam alıcıydı. Ben de üç beş kuruş ucuza vererek evi satıp memleketime dönecektim”

​ “Yolcu da yoktu. Vapur da kalkmıyordu. Şüphelendim, sezdirmeden çay ocağına sordum”

​ “Bana çok iyi geldi o sözü. Sanki ondan dua alınca bütün problemler hallolacak gibi gelirdi...”

​“Onu aileden bir büyük olarak sayıp ona özel bir bohça hazırlamış olmama çok sevinmiş...”

“Sabahın saat dördü oldu. Çok para kaybettin. Bu kayıptan sonra nasıl uyuyacaksın?”

​ “Müslüman ismi taşıyordum ama o güne kadar oruç diye bir şey duymamıştım” diyordu Kamber...”

​“Mustafa Güneş Abinin İskilip’te büyücek bir manifatura mağazası vardı, derdi yoktu paradan yana...”

​ “Şoför, ücret almadım derken, arkadaki yolcular ücretlerini verdiğini söylüyordu”

Bana anlattığı hikâyelerden çok, “bil bakalım sana ne vereceğim” demesini beklerdim...

“Sanırım biraz da mahcubiyetten her gün yoğurt alır olmuştuk o çelebi yoğurtçudan...”

​“Eğer biz açgözlü değilsek ve bunu önleyebiliyorsak bize kurulan tuzaklarda av olmayız...”

​ “Hatırayı okurken hıçkırarak ağlayan anne ve babaya dilim döndüğünce bazı şeyler anlattım...”

​ “Önceden hiç olmazsa annemi babamı düşünür, onların hayaliyle yaşardım... Şimdi o da yok!..”

​“Yasemin’in hastanede tedavisi devam ederken, ertesi gün babası ve annesini çağırdık...”