Ünal Bolat

​“Sana güvenmeseydim zaten gitmezdim Amerika’ya. Seni orada ablama ağabeyime anlattım...”

​ “Sen var iken ben Amerika’ya gideyim. Ölmeden önce ablamı ağabeyimi bir göreyim...”

​“Ustam onları alıp yan dükkâna götürdü... Bir hafta sonra da teker teker gelmez oldular...”

"Bu bana öyle bir ders verdi ki. Bu yaşıma kadar beni bu kadar hızlı dönüştüren bir olay yaşamamıştım...”

“Hiç olmazsa akşama doğru fiyatları biraz düşürün de dar gelirli olanlar da alabilsin...”

​ “Buralardaki camilerde namaz kıldım, dua yaptım, geyiklerle ilgili anlatımları da dinledim...”

“Geyiklerin yardımları daha çok ormanlardan camilere kereste taşımaları üzerinedir...”

​“1976 yılında tanıştığım Türkiye gazetesinin o gün bugündür tiryakisi olmuş bir okuyanıyım...”

​Oradaki görevliler “senden başka inen olmadığı için otobüs gitti” dediler, eyvah!..

“Aklım sıra Bolu’da dinlenme tesislerinde kaçırdığım otobüsümü yakalayacağım…”

​ “Havuzumuzun doğu cephesindeki küçük ama lezzetli mor incirler veren ağaçlar o günün anısıdır...”

“Hafta sonları patronları geliyormuş. Misafir sevmezlermiş. Mümkünse hafta içi gitsek...”

​“Yanına gidip her zaman yaptığım gibi elbisesinin bel kuşağını çekiştirmeye başlamıştım..."

​“Tabii biz şaşkınız. Sonra çocuk bize doğru yaklaşıyor, kâğıdı ve arkasındaki 20 lirayı verip gidiyor...”

​ “Niye almazsın be adam? Çocuğuna da mı acımazsın? Hediye veriyoruz işte nedir bu inadın?”

​Kendi ailesinin geçimini zor karşılayacak durumda olmasına rağmen o hep öğrencilere yardım ederdi...

Duruş, konuşma ve giyim-kuşam fevkaladeydi… Merak ettim doğrusu. Kim bu insan?

​“Oluyor bu hatırayı sizinle paylaşalı bir on sene… Ama o gün dün gibi hatırımda...”

​ “Okumaya başladığım Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye kitabı hakikaten istikametimi çizdi...”

​ “Aslen Erzurumlu olan arkadaşım, doğma büyüme İstanbulluydu ve Necip Fazıl hayranıydı...”