Yetenekli Kalemler

​Dünyada en çok tercih edilen aktivite futboldur. Günümüzde 200’ü aşkın ülkede oynanmakta olan futbol, spor branşları arasında en popüler olma özelliğini hâlen elinde tutmaktadır.

Osmanlıda mezuniyet belgesine "icazetname" denirdi. İcazetname alan talebelerin kendi ilminde ehil olduğu kabul edilirdi. IX. asırdan itibaren İslam âleminde yaygın bir surette diploma mahiyetinde kullanılan icazetnameler Osmanlıda da "bilenle bilmeyeni" ayıran bir özelliğe sahipti.

​“Özneler ne zaman hayatı talep etseler, bastırılıyor.” Böyle başlamak istedim, çünkü sosyal mobingin kaçınılmaz sonucu olan yabancılaşmayı yaşıyoruz. Evet! Hepimiz bu durumu anbean yaşıyoruz ama hissetmeden.

Her şey yazılabilir bir beyaz kâğıda. “Yaratılanı severiz, Yaradan'dan ötürü.” Mini mini birler, yaşasın ikiler çağlarında, bizlere kâğıttan uçak yapmayı, sonra da kendi uçağını tasarlayabilen mühendislerimizi yetiştirebilen öğretmenlere ve bu mühendislere sahip çıkan devlete bir teşekkür mektubu yazılabilir mesela...

"Osmanlı Âdet Merasim ve Tabirleri-İnsanlar inanışlar, eğlence ve dil" isimli Abdülaziz Bey’in tahminen 1900’lü yılların başında hazırladığı belgesel bir çalışma var. Tarih Vakfı Yurt Yayınları bu eseri günümüz Türkçesine sadeleştirmiş.

Ders notlarının, akademik başarının yanında çocukların güzel ahlaklı olmaları için de uğraşmalıyız. Çocuk ileride bir meslek sahibi olabilir, doktor, mühendis, pilot, hâkim, kaymakam, bilim adamı olabilir ama bunun yanında güzel ahlaklı da olması gereklidir.

Eğitim verilen okullarda, ülkenin toplum olarak yaşadığı inancı, ahlaki, kültürel, sosyal, ekonomik ve ticari durumları ile ilgili bilgilere yer verilmemesi gelecek nesiller için bir faciadır.

Seslenebilmek… “Anne” diye usulca bir nida dökülürken dudaklarımdan; mukabilinde (karşılığında) duyabilmek sesini… Hayatıma rehber, ömrüme yoldaş, canıma hemdem olanın sesini…

​Dünyevi hazlar bahçesinden dijital hazlar bahçesine geçerken pek zorlanmadık. Doğadan bahçeye adım atar atmaz, zaten bedenlerimizin kudretini bahçıvana ve temsilcilere teslim etmiştik ve dijitalleşmeye hazırdık. İçerisi: bahçe; dışarısı: öncelerin tabiat dediği doğa.

​Edebiyat hocalarımız çok haklıydı. Münevverler nasıl aydınlatabilirdi bizi? Üslup, ekol olmazsa biz asla ilerleyemez, asla kıymetli edebî eserler, affedersiniz, yazınsal anlatı ürünleri vücuda getiremezdik. Biz mal satıyorduk neticede, ürünlerimiz önemliydi.

Muharebelerle boğuşan milletimizin salahiyet sahibi mahir(!) yöneticileri, yeni kurulan vatanımızın maarif sistemini şekillendirmiş, yeni bir eğitim hayatını nesillerimize ikram etmişti. Ailelerimiz sefalet içindeydi. Vatanımızın mütehayyiz (itibarlı, seçkin) fertleri ya şehit olmuş ya da sükûta mahkûm bir vaziyette idi.

Yeryüzünde varoluş sebebimiz, önce Rabbe kulluktan, sonra insanlığa hizmet etmekten geçer.

Hayat yer çekimine rağmen vardır ve bir beden yerçekimine tamamen yenik düşmüşse ya ölmüş ya da ölüm döşeğinde demektir. Neşe, bedenin yer çekimine rağmen dışa vurduğu yaşama sevincidir. Eğer beden yer çekimine teslim olmuşsa ya bitkin ve yorgun ya da kederlidir.

Günümüzde çağımızın en büyük sorunlarından bir tanesi neredeyse hepimizi kuşatan teknoloji bağımlılığıdır. Gencinden yaşlısına 7’den 70’e herkesin elinde bir cep telefonu veya tablet mutlaka vardır. Olmadığında sanki biz hayatta yokuz gibi gelir hepimize. Belki de yeni dünya anlayışında böyledir sahiden tartışılabilir…

Evetler zihnimde çoğaldı. Lakin gönül suskunluğunun nehri taşırdığı evetler. Lakin gönül elde değil ki elinle müdahale edesin. Dışta değil ki içte... Gönül bulutu hayat halatına bağlanmıyor.

“Şehir mi insanı insan mı şehirleri değiştirir?..” Bunun için yaşananlara bakmak gerekir. Şehirler medeniyetlerin sembolleşen değerlerinin toplamıdır.

İnsan alışmaya mahkûm bir varlıktır. Hayallerine ulaşmak için çabalar didinir, muhteşem bir gayret gösterir, ulaşınca da artık eskisi kadar haz duymaz. Onun için o hedef sıradanlaşır. Sonra tekrar ulaşması zor bir hayal kurar, hedef edinir kendine. Tekrar bir çaba içine girer.

SSCB’nin 1990 yılında yıkılmasıyla kardeş Türk devletleri bağımsızlıklarına kavuştular. Daha önce yaklaşık 70 yıl gibi bir sürede bu kardeş devletlerin dünya ile irtibatları yoktu. Ondan dolayı bu devletlere “Demirperde devletleri” deniliyordu.

Günümüzde Müslüman ülkeler fitne ve fesat kavramlarının en çok yaşandığı coğrafyalar olmuştur... Peki, biz Müslüman ülkelerde meydana gelen iç karışıklıkların sebebini hiç düşündük mü?

Yine zamanın problemlerinden bahsedelim. Kişilerde iletişim kopukluğu, en önemlisi de kendimizle olan kavgamız, dünya derdini gözümüzde dev yapmamız, mutlu olamayışımız.